၂၀၁၃ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ၏
ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ ညေနခ်ိန္သည္ ေႏြးေထြးေသာ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ လွပေနခဲ့သည္။ ကြ်န္မေရာက္ရွိေနေသာေနရာသည္
ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံ၊ ၾသစေၾတးလ်ေတာင္ပုိင္းျပည္နယ္ရွိ အက္ဒီလိတ္ ေတာင္ကုန္းမ်ားထက္မွာျဖစ္သည္။
ကမာၻ႔ေတာင္ျခမ္းေဒသမ်ား၏ ေႏြဦးအခါသမယသည္ အာရွႏွင့္ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားကဲ့သုိ႔ မတ္-ဧၿပီ-ေမလမ်ားမဟုတ္ဘဲ
စက္တင္ဘာ-ေအာက္တုိဘာ-ႏုိ၀င္ဘာလမ်ားျဖစ္သည္။ အေရာင္စုံပန္းမ်ားဖူးပြင့္ခ်ိန္၊ ေႏြလယ္ေခါင္ကဲ့သုိ႔လည္း
မပူျပင္းေသာအခ်ိန္ျဖစ္၍ ၾကည့္ေလရာရာ ၀န္းက်င္တစ္ခြင္မွာ သာယာလွပၿပီး
ရာသီဥတုသည္လည္း ေနလုိ႔ေကာင္း႐ုံ၊ သင့္တင့္႐ုံသာ ပူေႏြးလ်က္ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္
Down Under ဟု တင္စားေခၚေ၀ၚၾကေသာ ကမာၻ႔ေတာင္ျခမ္းက ၾသစေၾတးလ်ႏွင့္နယူးဇီလန္ႏုိင္ငံမ်ား၏
ေႏြဦးကာလအခါသမယသည္ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ ဆင္ႏႊဲရန္ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္မယူဆမိပါသည္။
အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အေနႏွင့္
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ားအတြင္း ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္အသီးသီးတုိ႔၏
လက္ထပ္မဂၤလာဧည့္ခံပြဲအေျမာက္အျမားကုိ ကြ်န္မ တက္ေရာက္ခြင့္ႀကဳံခဲ့သည္။ လက္မွတ္ေရးထုိးၿပီးေသာ
ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဂၤလာေမာင္ႏွံက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ မဂၤလာဦးေန႔ဆြမ္းကပ္ၿပီး၊ ညေနပုိင္းတြင္
ဟုိတယ္ သုိ႔မဟုတ္ စားေသာက္ဆုိင္ႀကီးတစ္ခုခုမွာ ဧည့္ခံေကြ်းေမြးၾကသလုိ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားက
ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းတြင္ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ ဆင္ႏႊဲၾကသည္။ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး
လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ အမ်ားစုကေတာ့ လက္မွတ္ေရးထုိးၿပီး အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာ ပိုက္ဆံစုၿပီးမွ
ကုိယ့္အတုိင္းအတာႏွင့္လက္လွမ္းမွီရာ ဟုိတယ္မွာ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ားကုိဖိတ္ၿပီး ေန႔လယ္စာ
သုိ႔မဟုတ္ ညေနစာျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံေလ့ရွိၾကသည္။ ကြ်န္မတက္ေရာက္ခဲ့ဖူးသမွ် မဂၤလာေဆာင္ဧည့္ခံပြဲ
အားလုံးလုိလုိ အမိုးအကာေအာက္က indoor ခန္းမမ်ားအတြင္း၌သာ ျပဳလုပ္က်င္းပၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ေဟာလီး၀ုဒ္႐ုပ္ရွင္ကားတခ်ိဳ႕ထဲက
indoor မဟုတ္သည့္ ကမ္းေျခလုိ၊ ဥယ်ာဥ္ပန္းၿခံထဲမွာလုိ outdoor ေနရာလွလွမ်ားမွာ က်င္းပသည့္
လက္ထပ္ပြဲမ်ားကုိၾကည့္ရင္း တစ္ခါေလာက္ အမုိးအကာမဟုတ္ေသာ ေလဟာျပင္မွာ မဂၤလာေဆာင္သည့္
outdoor wedding ကုိ မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႔ တက္ေရာက္ခ်င္သည့္ဆႏၵမ်ား ကြ်န္မမွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးသည္။
ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြ်န္မဆႏၵျပည့္၀ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့သည္။ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံတြင္
ေမြးဖြားႀကီးျပင္းေသာ၀မ္းကြဲညီမ၏ မဂၤလာေဆာင္ကုိ ကြ်န္မတက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္စာလက္ခံရရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေခတ္မီတုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ ႏုိင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသားမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း အီးေမးလ္မသုံးဘဲ
မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာကုိ ရပ္နီးရပ္ေ၀းႏုိင္ငံရပ္ျခားရွိ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအားလုံးထံ စာတုိက္မွ
လွမ္းပုိ႔ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ကြ်န္မျမင္ဖူးသမွွ် ဖိတ္စာထဲတြင္ အ႐ုိးရွင္း၊ အဆန္းျပားဆုံးျဖစ္သည္။
ေဖာင္းႂကြေတြ၊ ဖဲႀကိဳးေတြ တစ္ခုမွမပါေသာ ကႏုတ္ဒီဇုိင္းေအာက္ခံ သာမန္ ေလးေခါက္ခ်ိဳးကတ္ျပားတစ္ခုသာ
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႐ုိးရွင္းသည္ဟု ကြ်န္မဆုိရျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိေလးေခါက္ခ်ိဳးကတ္ျပားေပၚတြင္
ေရးသားပုံႏွိပ္ထားေသာ အေၾကာင္းရာတခ်ိဳ႕သည္ အျခားဖိတ္စာမ်ားႏွင့္မတူ တစ္မူထူးျခား ကြဲျပားေနခဲ့ပါသည္။
ရွစ္မ်က္ႏွာပါ ပထမဆုံးမ်က္ႏွာစာေခါက္ခ်ိဳးကတ္ျပားေပၚတြင္
သတုိ႔သမီးႏွင့္သတုိ႔သားတုိ႔ ခ်စ္သူသက္တမ္း၅ႏွစ္အတြင္း ျဖတ္သန္းအေရးပါခဲ့ေသာ ေနရာဌာနအမ်ိဳးမ်ိဳးမွ
ႏွစ္ေယာက္တြဲ ဓာတ္ပုံ၁၄ပုံကုိ အေသးခ်ဳံ႕ၿပီး ႐ုိက္ႏွိပ္ထားသည္။ ေနာက္စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္
ဘြဲ႔ဒီဂရီမ်ား မပါ၀င္ေသာ သတုိ႔သား၊ သတုိ႔သမီးအမည္ႏွင့္အတူ မဂၤလာေန႔ရက္အခ်ိန္ေနရာ၊ လမ္းညႊန္ေဖာ္ျပခ်က္အျပည့္အစုံ၊
ႏုိင္ငံတကာမွ တကူးတကလာေရာက္ၿပီး တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ၾကမည့္ ဧည့္သည္မ်ားအတြက္ တည္းခုိနားေနႏုိင္မည့္
အေဆာင္မ်ား၏ တည္ေနရာႏွင့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား၊ မဂၤလာေဆာင္တက္ေရာက္ျဖစ္မျဖစ္ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားႏုိင္ရန္
သတုိ႔သား၊ သတုိ႔သမီးႏွစ္ဦးစလုံး၏ အီးေမးလ္လိပ္စာ၊ ဖုန္းနံပါတ္ႏွင့္ အိမ္လိပ္စာတုိ႔ကုိ
ေဖာ္ျပထားသည္။ အဲသည္အထိကေတာ့ သာမန္ေတြ႔ဖူး၊ ျမင္ဖူးေနက် ဖိတ္စာမ်ားႏွင့္ အတူတူျဖစ္ေသာ္လည္း
အဲသည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည့္ေခါင္းစဥ္ႏွင့္စာပုိဒ္ေလးက အနည္းငယ္ထူးျခား ခ်စ္စရာေကာင္းလွပါသည္။
လက္ဖြဲ႔ ‘Gifts’ ဟူေသာ
ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ မဂၤလာေမာင္ႏွံအတြက္ လက္ဖြဲ႔ေပးစရာမလုိအပ္ပါေၾကာင္း၊ အက္ဒီလိတ္အထိ
တကူးတကလာေရာက္ၿပီး မဂၤလာပြဲကုိ တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ေပးသည္ကပင္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္
တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ မဂၤလာလက္ဖြဲ႔ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ အကယ္၍ အမွတ္တရ လက္ဖြဲ႔တစ္ခု မျဖစ္မေန
ေပးအပ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵျပင္းျပေနပါေသးသည္ဆုိက သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးအတြက္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ
ေငြပမာဏကုိသာ ထည့္၀င္ေပးေစခ်င္ေၾကာင္း… ႐ုိးသားေလးစားစြာ ေရးသားေတာင္းဆုိထားသည္။ ျမန္မာဖိတ္စာအနည္းငယ္တြင္
ေတြ႔ရေသာ “လက္ဖြဲ႔ေပးျခင္း သည္းခံပါ” ဆုိေသာ တုိျပတ္ျပတ္ အမိန္႔ဆန္ဆန္ စာသားထက္ သူတုိ႔ေရးသားေတာင္းဆုိပုံေလးကုိ
ကြ်န္မ ပုိႏွစ္သက္မိတာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံးစာမ်က္ႏွာမွာေတာ့
အက္ဒီလိတ္ၿမိဳ႕တြင္ မဂၤလာေဆာင္တက္ေရာက္ရင္း ပိတ္ရက္ရွည္ယူၿပီး လည္ပတ္ရန္ႀကံစည္စိတ္ကူးထားသူမ်ားအတြက္
သတုိ႔သားႏွင့္သတုိ႔သမီးတုိ႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ေလ့ရွိေသာ အႏွစ္သက္ဆုံး ေနရာ၁၀ခုကုိ ေရးသားေဖာ္ျပထားျခင္းျဖင့္
အဆုံးသတ္ထားပါသည္။ သတုိ႔သားေရာ သတုိ႔သမီးပါ ဆစ္ဒနီဇာတိမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ ႏွစ္ဖက္ေသာမိဘေဆြမ်ိဳးအသုိင္းအ၀ုိင္းအားလုံးမွာ
ဆစ္ဒနီၿမိဳ႕ခံမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အလုပ္တာ၀န္အရ ကင္ဘာရာႏွင့္ ဘရစၥဘိန္းၿမိဳ႕မ်ားမွာ ေနထုိင္ေသာ
ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕လည္း ရွိသည့္အတြက္ အက္ဒီလိတ္သည္ အားလုံးအတြက္ တကူးတက ေလယာဥ္ပ်ံစီးသြားမွ
ေရာက္ႏုိင္သည့္ေနရာမ်ိဳးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရာက္သည့္အခုိက္လည္ပတ္ရန္ မဂၤလာေမာင္ႏွံက အႀကံျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဖိတ္စာမွာ အဲသည့္စိတ္ကူးေလးကုိ ထည့္သြင္းဖုိ႔ သတိရသည့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ကြ်န္မခ်ီးက်ဴးမိသည္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္
ကြ်န္မ၏အထက္တန္းေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွာ အက္ဒီလိတ္တြင္ ေနထုိင္သူျဖစ္ရာ သူ႔အိမ္မွာပဲ
ကြ်န္မရက္အနည္းငယ္တည္းခုိကာ အက္ဒီလိတ္တစ္၀ုိက္ လည္ပတ္ရင္း၊ မဂၤလာေဆာင္ကုိတက္ေရာက္ရန္
အစီအစဥ္ ဆြဲလုိက္သည္။ မဂၤလာပြဲက်င္းပရာေနရာသည္ ေျမျပန္႔မ်ားေသာအက္ဒီလိတ္ၿမိဳ႕၏ အျမင့္ဆုံးကုန္းေျမဧရိယာျဖစ္ေသာ
အက္ဒီလိတ္ေတာင္ကုန္းထက္က စပ်စ္ၿခံထဲမွာျဖစ္သည္။ ၾသစေၾတးလ်ေတာင္ပုိင္းတြင္ရွိေသာ အက္ဒီလိတ္ၿမိဳ႕သည္
တည္ေနရာႏွင့္ရာသီဥတုအရ စပ်စ္ပင္မ်ား စီးပြားျဖစ္စုိက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းေသာေဒသျဖစ္သည္။
တစ္ႏုိင္ငံလုံး၏ စပ်စ္၀ုိင္ထုတ္လုပ္ႏႈန္း ထက္၀က္ေက်ာ္သည္ အက္ဒီလိတ္မွ ထြက္ရွိျခင္းျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံအတြင္းမွ စပ်စ္၀ုိင္ခ်စ္သူမ်ားသည္ အက္ဒီလိတ္ရွိ စပ်စ္ၿခံစုိက္ခင္းမ်ားသုိ႔ တကူးတက
လာေရာက္ပတ္ကာ ၀ုိင္ျမည္းစမ္းေသာက္သုံးေလ့ရွိၾကသည္။ ကြ်န္မ၀ုိင္မေသာက္ေသာ္လည္း စပ်စ္ခင္းထက္က
outdoor wedding ကုိ တက္ေရာက္ခြင့္ရမည့္အေရး ႀကိဳေတြး႐ုံႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္။
ညေန၆နာရီတြင္ က်င္းပမည့္
လက္ထပ္မဂၤလာပြဲမတုိင္ခင္ တစ္နာရီအလုိတြင္ ႏွစ္ဖက္ေသာ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟမ်ားအားလုံး စပ်စ္ခင္းထက္မွာ
ေရာက္ရွိဆုံဆည္းေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေႏြဦးညေနခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မဂၤလာေဆာင္တက္ေရာက္လာသူ
ဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ားအားလုံးလုိလုိ ပကာသနမဖက္ေသာ သပ္ရပ္ေပါ့ပါးေသာ ၀တ္စုံမ်ားသာ ၀တ္ဆင္လာသည္ကုိ
ေတြ႔ရသည္။ စပ်စ္ပင္မ်ားၿခံရံထားေသာ မဂၤလာေနရာကုိ အရင္ဆုံးၾကည့္ၾက၊ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၾကသည္။
စပ်စ္ခင္းတစ္ခုလုံးကုိ လွမ္းျမင္ရေသာ ကုန္းျမင့္ထက္က ျမက္ခင္းစိမ္းေပၚမွာ ႏွစ္ခ်ိဳ႕၀ုိင္စည္ႀကီးသုံးလုံး
အကြာအေ၀းတူညီစြာ ရွိေနသည္။ စည္တစ္ခုခ်င္းစီေပၚမွာ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ ကုိယ္စားျပဳသည့္
လွပႀကံ့ခုိင္ေသာ ပန္းစည္းတစ္ခုစီ တင္ထားသည္။ သတုိ႔သမီးေလွ်ာက္လွမ္းမည့္ အပ်ိဳစင္လမ္းေခၚ
Virgin Road ၏ ဟုိဘက္ဒီဘက္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ဧည့္သည္ အေယာက္ ၅၀စီ ထုိင္ႏုိင္ေသာ
ခုံတန္းမ်ား စီရရီခ်ထားသည္။ ေႏြရာသီတြင္ ေန၀င္ေနာက္က်ေသာ က်ေနဒဏ္ကုိကာကြယ္ရန္ က်ေနႏွင့္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထုိင္ခုံအနီးတြင္ ထီးအမုိးအခ်ိဳ႕ ခ်ထားေပးသည္။ ထုိင္ခုံေပၚတြင္ ေက်းဇူးတင္လႊာႏွင့္
နာရီ၀က္ၾကာ လက္ထပ္မဂၤလာအခမ္းအနား အစီအစဥ္ အျပည့္အစုံပါ၀င္ေသာ ဖိတ္စာတစ္ေစာင္စီ ခ်ထားေပးသည္ကုိ
ေတြ႔ရသည္။
အခမ္းအနားမစခင္ သတုိ႔သားႏွင့္
လူပ်ိဳအရံမ်ားက ၀ုိင္စည္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ေနရာယူၿပီး အလယ္တြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေဇဗီယာက
အသင့္ျပင္အေနထားႏွင့္ ရပ္ေနသည္။ အခမ္းအနားစသည္ႏွင့္ တီး၀ုိင္းမွ At Last ဆုိေသာ ဂီတသံကုိ
တီးခတ္ၿပီး အဆုိေတာ္အမ်ိဳးသမီးက စတင္သီဆုိေဖ်ာ္ေျဖပါသည္။ သတုိ႔သမီးမထြက္လာခင္ သတုိ႔သမီး၏တူမေလးျဖစ္ေသာ
လက္စြပ္ဗန္းကုိင္ ၂ႏွစ္သမီးငယ္ေလးက မိဘႏွစ္ပါးၿခံရံလ်က္ အဦးဆုံးထြက္လာသည္။ ခဏအၾကာတြင္
လက္ထပ္မဂၤလာသံစဥ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲတီးခတ္လုိက္သံႏွင့္အတူ ပန္းစည္းကုိင္ေဆာင္ထားေသာ သတုိ႔သမီးအား
မိခင္ႏွင့္ဖခင္ႏွစ္ဦးက လက္ေမာင္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ကုိင္တြယ္လ်က္ ထြက္လာသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္မွာ
အျမင္တစ္မ်ိဳးဆန္းေနပါသည္။ သတုိ႔သမီးေနာက္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ အပ်ိဳရံသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦး
လုိက္ပါလာသည္။
တစ္ဖက္သွ်ိဳဆံထုံးႏွင့္ျမန္မာေသြးပါေသာေအာ္စီဖြားကျပားမေလး၏
သတုိ႔သမီး၀တ္စုံက ကြ်န္မအပါအ၀င္ မဂၤလာပြဲလာသူ အမ်ိဳးသမီးတုိင္း၏ အာ႐ုံကုိ ဖမ္းစားထားခဲ့သည္။
သူ႔အရပ္အေမာင္းႏွင့္လုိက္ေလ်ာညီစြာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ အေပၚျပတ္အျဖဴေရာင္ဂါ၀န္ရွည္တစ္ထည္သာျဖစ္ေသာ္လည္း
ဂါ၀န္ေပၚက ပန္းပြင့္မ်ားက ျမန္မာကျပားမိခင္ဇာတိ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ကုိယ္စားျပဳေသာ ပိေတာက္ပန္းႏွင့္
တ႐ုတ္လူမ်ိဳးဖခင္ဇာတိမေလးရွားကုိ ကုိယ္စားျပဳေသာ ေခါင္ရမ္းပန္းတုိ႔ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံတြင္
ေမြးဖြားႀကီးျပင္းသူျဖစ္ေသာ္လည္း မိဘဘုိးဘြားမ်ား၏ ဇာတိႏုိင္ငံအား သတိတရ အေလးထားေၾကာင္း
သတုိ႔သမီး၀တ္စုံျဖင့္ သက္ေသျပခဲ့သည့္ ညီမေလးကုိ ကြ်န္မခ်စ္ခင္ေက်းဇူးတင္ရပါသည္။ ၀တ္စုံအပါအ၀င္
ပန္းပြင့္မ်ားအားလုံးကုိ ဒီဇုိင္းနာက လက္ျဖင့္ တစ္ပြင့္ခ်င္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ပုံေဖာ္ခ်ဴပ္လုပ္ေပးခဲ့ရသျဖင့္
မဂၤလာပြဲမစခင္ နာရီ၀က္အလုိမွ အားလုံးၿပီးစီးသြားေသာေၾကာင့္ သတုိ႔သမီးခမ်ာ စိတ္ဖိစီးမႈရခဲ့ေသးေၾကာင္း
ေနာင္မွ ျပန္သိခဲ့ရသည္။
မိဘႏွစ္ပါးက သတုိ႔သမီးအား
သတုိ႔သားလက္ကုိ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ အပ္ႏွံေပးၿပီးေသာအခါ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေဇဗီယာက လက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ
စတင္ဦးေဆာင္က်င္းပေပးပါသည္။ မဂၤလာေမာင္ႏွံတုိ႔ အျပန္အလွန္ ကတိသစၥာျပဳ၊ လက္စြပ္လဲလွယ္ၿပီး လက္မွတ္ေရးထုိးခ်ိန္တြင္ တီး၀ုိင္းမွ You are
the Sunshine of my Life ႏွင့္ What a wonderful World သီခ်င္းမ်ားကုိ သာယာၿငိမ့္ေညာင္းစြာ
တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖေပးသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေဇဗီယာမွ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏံွအတြက္ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သၿပီး
နိဂုံးခ်ဴပ္အဆုံးသတ္ခ်ိန္တြင္ Fly Me to the Moon သီခ်င္းသံစဥ္ေလး ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
လက္ထပ္မဂၤလာပြဲ ၿပီးဆုံးေအာင္ျမင္သည့္ အထိမ္းအမွတ္အေနႏွင့္ ခ်ိစ္ျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ
မဂၤလာကိတ္မုန္႔ကုိ ခြဲစားၿပီး ႏွစ္ဖက္ေဆြမ်ိဳးမ်ားအားလုံးႏွင့္ စပ်စ္ခင္းထက္မွာ အမွတ္တရ
ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ၾကသည္။
မဂၤလာဧည့္ခံပြဲကုိ
လက္ထပ္ပြဲဆင္ႏႊဲက်င္းပခဲ့ေသာ စပ်စ္ခင္းထဲက စားေသာက္ဆုိင္မွာပင္ ညစာျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံေကြ်းေမြးပါသည္။
အဓိကစားဖြယ္ႏွစ္မ်ိဳးအနက္မွ မိမိႏွစ္သက္ရာတစ္မ်ိဳးကုိမွာႏုိင္ရန္ စားပြဲေပၚတြင္ ေကြ်းေမြးမည့္အစားအေသာက္မီႏူးကုိ
ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လွ်င္ တစ္ေစာင္ႏႈန္းခ်ထားေပးသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ကြ်န္မျမင္ေတြ႔ေနက် စားပြဲ၀ုိင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
တစ္ဘက္လွ်င္ လူ၁၀ေယာက္ႏႈန္းျဖင့္ ဧည့္သည္အေယာက္ ၂၀ခန္႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ စီတန္းထုိင္ႏုိင္ေသာ
ေလးေထာင့္စားပြဲရွည္မ်ားျဖစ္သည္။
ည၈နာရီတြင္ ညစာစားပြဲစတင္က်င္းပပါသည္။
သတုိ႔သား၏ အခင္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းႏွင့္ အစ္မျဖစ္သူတုိ႔က ညစာစားပြဲတေလွ်ာက္ အခမ္းအနား အစီအစဥ္မွဴးမ်ားအျဖစ္
ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ ႏွစ္ဖက္မိဘႏွင့္ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးစြာ
အျပန္အလွန္မိတ္ဆက္ေပးၾကသည္။ သတုိ႔သား၏အက်င့္စ႐ုိက္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သတုိ႔သားဖခင္ႏွင့္ညီငယ္တုိ႔က
အရႊန္းေဖာက္၍ ေျပာၾကားေပးသလုိ သတုိ႔သမီး၏ ဖခင္ႏွင့္အစ္မတုိ႔ကလည္း ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွစၿပီး
ဆရာ၀န္ျဖစ္သည့္တုိင္ေအာင္ သမီးျဖစ္သူႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အမွတ္ရစရာမ်ားကုိ ျပန္ေျပာင္းေျပာဆုိၾကသည္။
မဂၤလာေမာင္ႏွံမွ မိမိအားေမြးဖြားႀကီးျပင္းေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးခဲ့ေသာ အဘုိးအဘြား၊ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမအေယာက္တုိင္းကုိ
ခ်စ္ခင္ေလးစား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာသည့္က႑ကုိ ကြ်န္မအႏွစ္ၿခိဳက္ဆုံး ျဖစ္သည္။ စတင္ေတြ႔ဆုံခါစ
အမွတ္တရမ်ားမွသည္ တစ္သက္တာအေဖာ္အမြန္အျဖစ္ လက္တြဲဖုိ႔ရာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည့္အေၾကာင္းရာမ်ားကုိ
သတုိ႔သားႏွင့္သတုိ႔သမီးတုိ႔ အျပန္အလွန္ ဖြင့္ဟေျပာျပသည္ကုိ နားေထာင္ရသည္မွာလည္း ၾကည္ႏူးစိတ္၀င္စားဖြယ္
ေကာင္းလွပါသည္။
ညစာစားပြဲတြင္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိဳပြဲလာခ်ၿပီးသည့္အခါမွ
ခန္းမအတြင္းရွိ ေခတ္ေပၚတီး၀ုိင္းက စတင္တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖပါသည္။ သတုိ႔သားက မဂၤလာဦးလက္ဖြဲ႔အျဖစ္
သတုိ႔သမီး အံ့အားသင့္ေစရန္ ပရက္စေလ၏ Can’t Help Falling in Love With You သီခ်င္းကုိ
စင္ေပၚမွာ က်က်နန တက္ေရာက္သီဆုိျပတာျမင္ေတာ့ သတို႔သမီးေလး တကယ္ပဲ အံ့ၾသ၀မ္းသာသြားခဲ့သည္။
အဲသည့္ေနာက္မွာ သီခ်င္းသံခပ္ျမဴးျမဴးေလးေတြ တီးခတ္ၿပီး ကခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကသည္။ အျပန္အလွန္
ေမတၱာစစ္ျဖင့္ စုံညီေပါင္းဖက္ၾကေသာ ထုိလက္ထပ္မဂၤလာပြဲကုိ တက္ေရာက္သူတုိင္း မဂၤလာဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္ထပ္တူ
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ကူးစက္ခံစားလုိက္ရသည္။ ည ၁၁နာရီခြဲမွ ဧည့္ခံပြဲ ၿပီးဆုံးပါသည္။
ၾသစေၾတးလ်ေႏြဦးတြင္
ႀကဳံခဲ့ရေသာ ၾသစေၾတးလ်န္းမဂၤလာေဆာင္သည္ အေနာက္ႏုိင္ငံက မဂၤလာေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဆင္တူေသာ္လည္း
ကြဲျပားျခားနားမႈ အနည္းငယ္ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါသည္။ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္း၊ လက္ထပ္မဂၤလာ၊
မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြ်း၊ ဟုိတယ္ဧည့္ခံပြဲ၊ ညစာစားပြဲ စသည္ျဖင့္ အကုန္အက်ခံႏုိင္လွ်င္ ခံႏုိင္သေလာက္
ပြဲအေရအတြက္မ်ားေသာ ျမန္မာမဂၤလာေဆာင္မ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ေတာ့ အလြန္ပင္ ကြာျခားသည္ဟု
ဆုိႏုိင္ပါသည္။
လက္မွတ္ေရးထုိးျခင္း၊
လက္စြပ္လဲလွယ္ျခင္း၊ ဧည့္ခံပြဲက်င္းပျခင္းအားလုံးကုိ တစ္ေနရာတည္းမွာသာ ျပဳလုပ္က်င္းပသြားသျဖင့္
ကာယကံရွင္ သတုိ႔သား၊ သတုိ႔သမီးအတြက္ေရာ ႏွစ္ဖက္မိဘ ေဆြမ်ိဳးအသုိင္းအ၀ုိင္းမိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ပါ
အခ်ိန္ကုန္ လူပင္ပန္းသက္သာေစသည္ဟု ကြ်န္မျမင္ပါသည္။ လက္ထပ္ပြဲအႀကိဳ ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ျခင္းအတြက္လည္း
သီးျခားအကုန္မခံေတာ့ဘဲ မဂၤလာေဆာင္သည့္ေန႔မွာပင္ ဓာတ္ပုံဆရာႏွင့္ စပ်စ္ခင္းမ်ားအတြင္း
ဓာတ္ပုံတြဲ႐ုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ရက္ခ်ိန္းသပ္သပ္ ယူစရာမလုိ၊ ၀တ္စုံသီးျခားငွားစရာမလုိ၊
ပုိက္ဆံလည္း အပုိမကုန္က်ေတာ့သျဖင့္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ေခြ်တာရာေရာက္ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါသည္။
အေနာက္တုိင္းဆန္ေသာ မဂၤလာေဆာင္မ်ားတက္ေရာက္ရာတြင္ ကြ်န္မ အႏွစ္သက္ဆုံးအခ်က္မွာ ဟန္ေဆာင္ပကာသနဖက္ေသာ
အဆင္တန္ဆာ လက္၀တ္ရတနာေတြ မလုိအပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ စိတ္လက္ေပါ့ပါးေပ်ာ္ရႊင္စြာ၊ ေၾကာင့္ၾကပူပန္ျခင္းကင္းစြာျဖင့္
မဂၤလာအခမ္းအနားကုိ တက္ေရာက္ခ်ီးျမွင့္ႏုိင္ျခင္းသည္ပင္ မဂၤလာအစစ္ျဖစ္သည္ဟု ကြ်န္မ ယုံၾကည္ပါသည္။
ကြ်န္မတက္ေရာက္ဖူးသမွ်
လက္ထပ္မဂၤလာပြဲအားလုံးအနက္ ၾသစေၾတးလ်ေတာင္ပုိင္းရွိ အက္ဒီလိတ္ကုန္းျမင့္ထက္က စပ်စ္စုိက္ခင္းမွာ က်င္းပဆင္ႏႊဲခဲ့ေသာ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲသည္
အ႐ုိးရွင္းဆုံးႏွင့္ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆုံးျဖစ္ခဲ့သည္။ ႏွစ္အနည္းငယ္လြန္ေျမာက္သည့္တုိင္
ပကာသနမဖက္ေသာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတိျဖင့္ ထုံလႊမ္းေနေသာ၊ မဂၤလာေမာင္ႏွံႏွင့္ထပ္တူ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈကုိ
စီးေျမာခံစားရေသာ စပ်စ္ခင္းထက္က ထုိလက္ထပ္ပြဲကုိ ကြ်န္မ သတိတရရွိေနဆဲပင္။
