ဂ်င္းပန္အျပာ၀တ္ၿပီး ေက်ာပုိးအိတ္လြယ္ရျခင္းကုိ
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ၊ ထုိအေၾကာင္းကုိ တခုတ္တရ စာဖြဲ႕ခဲ့ဖူးေသာ ဇြန္သည္ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံ၏
ထိပ္တန္းစာရင္း၀င္တကၠသုိလ္တစ္ခုတြင္ ဘြဲ႔လြန္ေက်ာင္းသူအျဖစ္ တက္ေရာက္သင္ၾကားခြင့္ရခ်ိန္ အစပထမတြင္ ေက်ာပုိးအိတ္လြယ္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ရာ စိတ္ကူး လုံးလုံးမရွိခဲ့ေခ်။ သူမ၏အသက္အေတာ္အတန္ႀကီးၿပီဟု ယူဆထားသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊
သူမတက္ေရာက္သင္ၾကားရမည့္ ဘာသာရပ္သည္ လူႀကီးဆန္သည္ဟု ထင္ျမင္မိသည္ကတစ္ေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္
ေက်ာပုိးအိတ္အစား ပခုံးတစ္ဖက္တည္းေပၚမွာ အလြယ္တကူ
တင္လြယ္ႏုိင္ေသာ၊ ပစၥည္းပစၥယ မ်ားမ်ားစားစား ထည့္ႏုိင္ေသာ လက္ေပြ႔အိတ္ႀကီးႀကီးတစ္လုံးကုိသာ ဟန္က်ပန္က်
ကုိင္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့ေလသည္။ သုိ႔ရာတြင္… လက္ေတြ႔မွာ စိတ္ကူးႏွင့္ ျခားနားခဲ့သည့္အေလ်ာက္
မူလဒုံရင္း ေက်ာပုိးအိတ္ လြယ္ၿမဲဘ၀သာ ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။
ရာသီဥတုေအးၿပီး ေလျပင္းမ်ားတုိက္ခတ္သည့္အခါ
လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အေပၚ႐ုံအေႏြးထည္ေရွ႕ျခမ္းရွိ အိတ္ကပ္ထဲထည့္ထားၿပီး လမ္းေလွ်ာက္မွသာ ခံသာသည့္အတြက္ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
သူမ၏ အေလးခ်ိန္စီးေသာ လက္ပ္ေတာ့အုိႀကီးကုိ ရံဖန္ရံခါ ေက်ာင္းသုိ႔သယ္ယူသြားရန္
လုိအပ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေက်ာပုိးအိတ္ထက္ပုိ၍ အဆင္ေျပသက္သာေသာ အျခားအိတ္ကုိ အစားထုိးရန္
ရွာမေတြ႔ခဲ့ေခ်။ သုိ႔ျဖစ္ရာ သူမ ထည့္ေနက်ပစၥည္းမ်ားကုိ ထုိအိတ္ထဲသုိ႔ အကန္႔လုိက္ထည့္ၿပီး
ေန႔စဥ္ေက်ာ၌ သယ္ပုိးသြားေနရာ အစ္မသက္ေ၀၏ ေကာင္းမႈျဖင့္ အိတ္အတြင္းရွိ အရာမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္ျပန္လည္
ဆန္းစစ္ၾကည့္ရႈမိရုံမွ်မက အမ်ားသူငါတုိ႔အားလည္း ေပးသိျမင္ခြင့္ရေစရန္ အေၾကာင္းဖန္လာေတာ့သည္။
ခဲေရာင္အဆင္းရွိ ခရီးေဆာင္ေက်ာပုိးအိတ္တြင္း
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ခုိေအာင္းလုိက္ပါေနၾကေသာ အရာမ်ားကား ပုံပါအတုိင္း ျဖစ္ေတာ့သည္။
ပုံတြင္ မပါေသာ၊ အလြန္တရာေပါ့ပါးေသာ
အျခားပစၥည္းႏွစ္မ်ိဳးလည္း အတြင္းက်ဆုံး အကန္႔မွာ က်န္ရွိေနေသးေၾကာင္း သူမ ဖ်တ္ခနဲသတိရသြားေသာ္လည္း
တကူးတက ထုတ္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ေပ။ တစ္ခုမွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္လစဥ္ သက္ဆုိင္သည့္အရာျဖစ္ၿပီး၊
ေနာက္တစ္ခုမွာ ေက်ာင္းသားကတ္ဒ္ထုတ္ခ်ိန္က အျခားမွတ္စုမွတ္ရာ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္အတူ အခမဲ့ရရွိထားေသာ၊ သူမ သုိ႔မဟုတ္ အျခားတစ္ေယာက္အတြက္
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္အခါမွ အသုံး၀င္မည္ဟု တပ္အပ္မေျပာႏုိင္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေလသည္။
ပုံပါပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္း က်က်နန စာဖြဲ႕ေရးသားခ်င္ပါေသာ္လည္း
မ်ားမ်ားစားစား အခ်ိန္မေပးႏုိင္သည့္အတြက္ ဤမွ်ႏွင့္သာ အဆုံးသတ္လုိက္ရပါေၾကာင္း၊ ခ်စ္ေသာအစ္မသက္ေ၀တစ္ေယာက္
နားလည္ေက်နပ္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါေၾကာင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္နိဂုံးခ်ဳပ္ရင္း သယ္ပုိးရာပါသူတုိ႔၏
တစ္က႑အား ဤတြင္ တစ္ခန္း ရပ္လုိက္ေလေတာ့သည္။
ဇြန္မုိးစက္
ေက်ာင္းသူေလးတေယာက္ရဲ႕ အိတ္ေပါ့... ဇြန္နဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေတြနဲ႔ သိပ္လိုက္တယ္... သိလား... း-)
ထုတ္မၾကည့္ / ထုတ္မျပတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြအေၾကာင္းေရးထားတာ ဖတ္ျပီး ျပံဳးမိတယ္... း-)
အိတ္ကေလးအေၾကာင္း ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလး ေျပာျပသြားတာ သေဘာက်စရာ...။
ထုတ္မျပတဲ့အထဲက တစ္မ်ိဳးပဲ သိတယ္..ေနာက္ တစ္မ်ိဳးကို စဥ္းစားလို႔မရဘူး ...။
ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ထားတဲ့ မဇြန္ ကို ျမင္ေယာင္ၾကည့္မိတယ္ :)
ကေလးမ ..... စာေမးပြဲႏွစ္ရက္ ၿပီးတာနဲ႔ကို တန္း ေရးေတာ့တာပါပဲလား။
အဲဒါမွ ေက်ာင္းသူစိတ္ အစစ္ ( စာကလြဲရင္ က်န္တာ လုပ္ခ်င္တာ ) :P
ေၾသာ္ ... ေမ့ေတာ့မလို႔ ..... စလံုးက calculator ေလးက ပ်င္းလိုက္တာတဲ့ သိလား :D
ပံုထဲမွာ thumb drive ေလး ၂ ခုေတာင္ ေတြ႔မိတယ္၊ း)
လက္ပ္ေတာ့အိုႀကီး လို႔ သံုးႏႈန္းထားတာကိုလည္း သေဘာက်တယ္၊ “သမီးေလးရယ္.. အဘကို ေျဖးေျဖးဖြင့္ ပါကြယ္၊ အသက္က ႀကီးလာေတာ့ အရင္လို မျမန္ႏိုင္ေတာ့ဘူးကြဲ႔...” လို႔ တုန္တုန္ခ်ိခ်ိနဲ႔ ေျပာေနတဲ့ လက္ပ္ေတာ့ႀကီးကိုေတာင္ ျမင္ေယာင္၊ ၾကားေယာင္လာ မိတယ္...၊ းD
ဇြန္႔ရဲ႕ ပို႔စ္ေလးက တိုေပမယ့္ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။
ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲ ထည့္ကာ ေခၚသြားမလား...:P
(ခြ်ဲက်ိတာေအ)
မမသက္ေ၀... ဇြန္႔ကုိ ေက်ာပုိးအိတ္နဲ႔ ျမင္ဖူးတယ္ေပါ့... း) တျခားအိတ္ေတြနဲ႔ဆုိ လုိက္ခ်င္မွ လုိက္မွာေနာ္။ :D
ညီမသူသူ... ျမင္ေယာင္ၾကည့္လုိက္စမ္းဘာ...၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာ၀တ္ၿပီး ေက်ာပုိးအိတ္လြယ္ထားတဲ့ မဇြန္ကုိ။ ;-)
ညဳိေလး... အဟိ၊ အဲလုိ အေျပာမခံရတာၾကာၿပီ။ ေျပာလုိက္ပါဟာ... စလုံးက calculator ေလးကုိလည္း ငါလြမ္းေနတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း။ :D
ကုိညီလင္းသစ္... ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီ့ thumb drive ေလး ႏွစ္ခုက သယ္ေနက် ျဖစ္လုိ႔ ဘယ္သြားသြား အၿမဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပုိင္း အဲဒါနဲ႔ မလုံေလာက္တာနဲ႔ တခါတေလ external HDD ပါ သယ္ေနရတယ္။ ဇြန္႔ လက္ပ္ေတာ့အုိႀကီးက အေလးခ်ိန္စီးေပမယ့္ မေႏွးပါဘူးေနာ္၊ မလုိအပ္တဲ့ program ေတြ အကုန္ျဖဳတ္ထားလုိ႔ ျမန္ပါတယ္။ း)
“မမက ဇြန္ေခၚရင္ လုိက္မွာလား၊ မမက ဇြန္ေခၚရင္ လုိက္မွာလား...” :D သတိရေနတယ္... မမသီတာ။
Plz check ur gmail (not zunmoesett)