ၿပဳံးမိတဲ့စာ

4

Category: ,

ညိဳေရ…

ဘာလုိလုိနဲ႔ ကမာၻ႔ဖလားပြဲရာသီေတာင္ တစ္ေက်ာ့ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီေနာ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္က တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အဇူရီဂ်ာစီဆင္တူ၀တ္ၿပီး စတုတၳရိပ္သာလမ္းထက္မွာ ဓာတ္ပုံေတြ ႐ုိက္ခဲ့ၾကတာ ဘာမွသိပ္မၾကာလုိက္သလုိဘဲ။ တကယ္ေတာ့ ငါလည္း ေဘာလုံးေလာကနဲ႔ အဆက္ျပတ္ေနတာ ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ကစားသမားအသစ္ေတြေတာင္ သိပ္မသိေတာ့ပါဘူး။ ၉၄ခုႏွစ္ကတည္းက ေတာက္ေလွ်ာက္အားေပးခဲ့တဲ့ ေဘာလုံးသမားေတြက အခုဆုိ ကလပ္အသင္းေတြမွာ နည္းျပေတြဘာေတြေတာင္ ျပန္ျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း လက္ေရြးစင္ေဘာလုံးသမားဘ၀ကေန ရာသက္ပန္ အနားယူကုန္ၾကၿပီ။ ရြန္းနီတုိ႔ ဒုိေလးတုိ႔ဆုိတာလည္း ငါတုိ႔မ်က္စိေအာက္မွာပဲ ႀကီးလာၾကတဲ့ ကစားသမား အေက်ာ္အေမာ္ေတြ မဟုတ္လား။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဘယ္အသင္းအားေပးရမွန္း မသိပါဘူးဟယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အားေပးလာခဲ့တဲ့ တုိ႔အီတလီအသင္းက ဒီႏွစ္ေတာ္ေတာ္ေလး အားနည္းေနပုံပါပဲ။ ကစားသမားအသစ္ေတြနဲ႔ပြဲထုတ္မယ့့္ အဂၤလန္ရဲ႕ ရလဒ္ကေတာ့ ဘယ္လုိလာဦးမလဲ မသိေသးဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီႏွစ္ဗုိလ္စြဲဖုိ႔ ေရပန္းစားေနတဲ့ အသင္းေတြစာရင္းမွာ သူတုိ႔ႏွစ္သင္း ပါမလာတာဘဲ။ 

လက္ရွိခ်န္ပီယံစပိန္ရယ္၊ အိမ္ရွင္ဘရာဇီးရယ္၊ ေနာက္အာဂ်င္တီးနားနဲ႔ ဂ်ာမနီအသင္းရယ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး တစ္ေျပးေနတယ္လုိ႔ အားကစားသတင္းေတြမွာ ဖတ္ရတယ္။ တုိ႔အၿမဲအားေပးေနတဲ့ အသင္းႏွစ္သင္းက ေဆာ္ေပၚလုိၿမိဳ႕က ကြင္းႀကီးမွာ အုပ္စုဖြင့္ပဲြ ကန္ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ ကြင္းႀကီးက မဖြင့္ခင္ တစ္ရက္အလုိထိ အဆင္သင့္ရာႏႈန္းျပည့္ မျဖစ္ေသးေတာ့ အခ်ိန္မွီၿပီးစီးေအာင္ သက္ဆုိင္ရာေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနရရွာတယ္။ ဆႏၵျပမႈနဲ႔ အဓိက႐ုဏ္းေတြ ထပ္မျဖစ္ဘဲ ကမာၻ႔ဖလားပြဲႀကီးကုိ ေအးေအးေဆးေဆး ၿပီးသြားခ်င္ပါတယ္ဟာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အသင္းလုိက္အားမေပးဘဲ ကာဆီးလက္စ္မ်က္ႏွာနဲ႔ စပိန္ကုိပဲ အားေပးလုိက္ရမလား၊ မက္ဆီပါတဲ့ အာဂ်င္တီးနား ဗုိလ္စြဲဖုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းေပးရမလားလုိ႔ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ေတြးမိေသးတယ္။ နင္ေရာ… ဒီႏွစ္ ဘယ္သူ႔ကုိ အားေပးမလဲ။

ဒါနဲ႔ေလ… လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္လေလာက္တုန္းက ဗီ႐ုိရွင္းေတာ့ ၉၈၊ ၉၉ေလာက္က ငါေရးထားတဲ့စာေတြ ျပန္ေတြ႔တယ္သိလား။ အဲဒီ့ထဲမွာ တစ္ပုဒ္က ထူးထူးျခားျခား ကမာၻ႔ဖလားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးခဲ့တဲ့ အက္ေဆးစာေလး။ အတိအက်ေျပာရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၆ႏွစ္က အီတလီအသင္း ပယ္နယ္တီနဲ႔႐ွဳံးသြားခဲ့လုိ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့စာေပါ့ဟာ။ အခုခ်ိန္မွာ ဖတ္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ၿပဳံးမိတယ္။ နင္မဖတ္ဖူးေသးတဲ့စာလည္းျဖစ္၊ ေနာက္ၿပီး ကမာၻ႔ဖလားနဲ႔ အီတလီအသင္းရယ္၊ ဘက္ဂီယုိအေၾကာင္းလည္းပါေတာ့ နင္ဖတ္ရေအာင္ လက္ေရးမူကုိ အေမ့ကုိ ေဆး႐ုံမွာ ေစာင့္ေပးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြမွာပဲ ငါ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ စာျပန္႐ုိက္ထားလုိက္တယ္။ 

တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ မနက္ျဖန္ ဇြန္လ ၁၂ရက္ေန႔ဆုိေတာ့ ကမာၻ႔ဖလားဖြင့္ပြဲႀကီးစၿပီ။ ၂၀၀၆ခုႏွစ္ အီတလီဗုိလ္စြဲတုန္းက ကမာၻ႔ဖလားဖြင့္ပြဲစတာ ဇြန္လ ၉ရက္ ငါ့ေမြးေန႔ဆုိတာ မွတ္မိေနေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ငါ့ေမြးေန႔မွာစတဲ့ ကမာၻ႔ဖလားမုိ႔ ငါအားေပးတဲ့အသင္းႏုိင္ရမယ္ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္က တကယ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္ ၁၂ရက္ေန႔ကလည္း ျမန္မာလုိ နယုန္လျပည့္ဆုိေတာ့ ငါ့ေမြးေန႔ပဲေလ။ ဒီေတာ့ ငါတုိ႔အားေပးေနက် အသင္းတစ္သင္းတစ္ေလမ်ား ဗုိလ္လုပြဲတက္ရဦးမလားလုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတာ။ တကယ္ဗုိလ္စြဲမယ့္အသင္းကုိေတာ့ ဇူလုိင္ ၁၃ရက္ေန႔မွပဲ သိရမွာေပါ့ဟာ။

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္… ၉၈တုန္းက ငါေရးခဲ့တဲ့ ငယ္လက္ရာ အေတြးနဲ႔အေရးေလး နင္ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္လုိက္ေနာ္။ စာနဲ႔အပုိဒ္ခြဲတာေတြအားလုံး မူရင္းစာထဲကအတုိင္း ဘာမွျပန္မျပင္ဘဲ စာစီထားတယ္ သိလား။ း)

လြမ္းဆြတ္သတိရစြာ
ဇြန္
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ယေန႔သည္ ၁၉၉၈ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၇) ရက္ေန႔ျဖစ္သည္။ ကမာၻ႔ဖလားေဘာလုံးၿပိဳင္ပြဲမ်ားကုိ ဇြန္လ (၁၀) ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားလာၾကရာ ယေန႔သည္ ဆီမီးဖုိင္နယ္ပြဲစဥ္မ်ား စတင္ကစားမည့္ေန႔လည္းျဖစ္သည္။ ကြ်န္မတုိ႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၁း၃၀ တြင္ ဘရာဇီးႏွင့္ ေဟာ္လန္တုိ႔ယွဥ္ၿပိဳင္ကာ ဗုိလ္လုပြဲသုိ႔ တက္ၾကမည့္ အသင္းမ်ား၏ ေျခကုန္ကစားမည့္ပြဲျဖစ္သည္။

သုိ႔ရာတြင္ ကြ်န္မတုိ႔ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါ။ ထုိပြဲကုိ ၾကည့္႐ုံသာၾကည့္ၿပီး မည္သည့္ဘက္ကမွ တခဲနက္ အားေပးေထာက္ခံျခင္း မျပဳေတာ့ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ကြ်န္မတုိ႔ အလြန္အားေပးေသာ၊ အားထားေသာ၊ ဗုိလ္လုပြဲသုိ႔ ထပ္မံတက္ေရာက္ၿပီး ကမာၻ႔ဖလားႀကီးအား ဆြတ္ခူးေစခ်င္ေသာ၊ ကြ်န္မတုိ႔မိသားစု အလြန္ႀကိဳက္ေသာ “အီတလီ” အသင္း မပါ၀င္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ကမာၻ႔ဖလားေဘာလုံးပြဲမ်ားကုိ ၁၉၉၄ မတုိင္မီ 555 မွ sponsor လုပ္၍ မျပေသးမီကာလအထိ ကြ်န္မတုိ႔ မသိခဲ့ၾကပါ။ ကမာၻ႔ဖလားေဘာလုံးပြဲရွိသည္ဟုလည္း မၾကားမိခဲ့ပါ။ ၁၉၉၄ ေရာက္မွ 555 ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ သိျမင္ၾကည့္႐ႈအားေပးရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိစဥ္က မည္သည့္အသင္းကုိမွ် ေသခ်ာမသိခဲ့။ ကြ်န္မတုိ႔သိေသာ ေဘာလုံးသမားတစ္ေယာက္သာရွိသည္။ ထုိသူမွာ အီတလီအသင္းမွ “ဘက္ဂီယုိ” ျဖစ္သည္။ သူ၏စြမ္းေဆာင္မႈျဖင့္ အီတလီအသင္းသည္ ကမာၻ႔ဖလားဗုိလ္လုပြဲအထိ တက္ေရာက္လာသည္ဟုဆုိက မမွားပါ။

သုိ႔ေသာ္ ဘက္ဂီယုိ၏ကန္ခ်က္အေပၚသုိ႔ေျမာက္သြားသျဖင့္ သေရျဖစ္ေနေသာ ဘရာဇီးႏွင့္ အီတလီပြဲမွာ ပယ္နယ္တီအဆုံးအျဖတ္ႏွင့္ ဒုတိယျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ကြ်န္မတုိ႔ သူ႔ကုိ အျပစ္မတင္မိခဲ့ပါ။ သူ႔ေၾကာင့္ဟူ၍လည္းအျပစ္ေျပာဖုိ႔ရာထက္ အသနားစိတ္ကေလးပုိ၀င္ခဲ့သည္။ သူ႔ေျခေထာက္နာေနသည္ဟုလည္း သိရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကြ်န္မတုိ႔ အီတလီအသင္းအား သနားမဆုံး ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကြ်န္မတုိ႔ ဤအသင္းကုိ အလြန္ႏုိင္ေစခ်င္ပါသည္။

၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္ ဥေရာပဖလားပြဲမ်ားက်င္းပရာ Philip ၏ အကူအညီျဖင့္ ကြ်န္မတုိ႔ ထပ္မံ၍ ၾကည့္႐ႈခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ အီတလီအား ဥေရာပဖလားတြင္ ဗုိလ္စြဲေစခ်င္စိတ္လည္း ထပ္မံျဖစ္ေပၚလာပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ အသင္းထဲ၌ ဘက္ဂီယုိ မပါ၀င္ေတာ့ဘဲ ဇုိလာ၊ ေပၚလုိမာဒီနီ အစရွိေသာသူမ်ားသာ ပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထုိစဥ္က နည္းျပဆရာ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွားသည္ဟု ကြ်န္မထင္သည္။ အီတလီသည္ ထုိစဥ္က အုပ္စုပြဲေက်ာ္ေအာင္ မကစားႏုိင္ခဲ့ပါ။

၁၉၉၈ခုႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ ကြ်န္မတုိ႔ အလြန္ေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ကမာၻ႔ဖလားေဘာလုံးပြဲမ်ားအား London King Size အကူအညီျဖင့္ ပြဲစဥ္အားလုံး မလြတ္တမ္း တုိက္႐ုိက္ၾကည့္႐ႈႏုိင္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္မတုိ႔သည္ ထုိစဥ္ကတည္းကပင္ အီတလီအသင္းအား အားေပးေနခဲ့သည္။ ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ အီတလီသည္ ဗုိလ္လုပြဲသုိ႔တက္ေရာက္၍ ကမာၻ႔ဖလားအား စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ဆြတ္ခူးႏုိင္ရန္ အလြန္ပင္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။

ၿပိဳင္ပြဲမ်ားမစမီ ကြ်န္မေမာင္ေလးထံမွ ၾကားရေသာသတင္းစကားေၾကာင့္ ပုိ၍ေပ်ာ္ခဲ့သည္။ အၿပီးသတ္လူေရြးရာတြင္ ေရာဘတ္တုိဘက္ဂီယုိ ျပန္လည္ပါ၀င္လာျခင္းဟုဆုိေသာေၾကာင့္ နည္းျပဆရာ ဆီဇာမာလ္ဒီနီအား အလြန္ေက်းဇူးတင္ခဲ့သည္။

ကြ်န္မတုိ႔ေနာက္ထပ္အားေပးေသာ အသင္းတစ္သင္းမွာ အဂၤလန္အသင္းျဖစ္သည္။ အဂၤလန္အား ဤတစ္ႀကိမ္တြင္ ဗုိလ္စြဲမည္ဟု ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ျဖင့္တြက္ခ်က္ၾကသူမ်ားက ေဟာကိန္းထုတ္သည္။ ကြ်န္မတုိ႔ အဂၤလန္အသင္းအား ယခုႏွစ္မွမဟုတ္၊ ၉၆ ဥေရာပဖလားမွစတင္၍ အားေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္ကလည္း အဂၤလန္အသင္းအား ၉၆ ဥေရာပဖလားအား ရယူေစခ်င္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပယ္နယ္တီအဆုံးအျဖတ္ျဖင့္ ဂ်ာမနီတုိ႔အား ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္။ အဂၤလန္အသင္းသည္ ကမာၻ႔ဖလားအား ၁၉၆၆ခုႏွစ္ တစ္ႀကိမ္တြင္သာ ရဖူးသျဖင့္ သူ႔ကုိလည္း ထပ္မံ၍ ရေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ၿပိဳင္ပြဲမ်ားစတင္ေသာအခ်ိန္မွစ၍ ကြ်န္မတုိ႔ အီတလီႏွင့္ အဂၤလန္အား တခဲနက္ အားေပးခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ႏွင့္ အီတလီအသင္းၿပိဳင္ပြဲမ်ားမွာ ပုိ၍ၾကည့္ခ်ိန္ကုိက္ညီေနသျဖင့္ အီတလီ၏ကစားကြက္ကုိ ပုိမုိၾကည့္ျမင္သိရွိခဲ့ရသည္။ အီတလီသည္ ခံစစ္အားအလြန္ေကာင္းေသာအသင္းျဖစ္သည္။ ကြ်န္မယခုအခ်ိန္ထိ ၾကည့္ၿပီးသမွ် ပြဲမ်ားစြာထဲတြင္ အီတလီ၏ ေနာက္တန္းသည္ အေကာင္းဆုံးႏွင့္ အလုံၿခံဳစိတ္အခ်ရဆုံးျဖစ္သည္။

အုပ္စု(ခ)မွ အီတလီႏွင့္ ခ်ီလီအသင္းတုိ႔စတင္ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားေသာေန႔၌ပင္ ဘက္ဂီယုိပါ၀င္သျဖင့္ အလြန္ေက်နပ္ခဲ့သည္။ ဘက္ဂီယုိေၾကာင့္ အီတလီအသင္း႐ႈံးမည့္အေနမွ သေရျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္မတုိ႔ စိတ္ပူပင္မႈမ်ား ေျပေလ်ာ့သြားရသည္။ ဒုတိယပြဲစဥ္တြင္ အီတလီႏွင့္ ကင္မရြန္းတုိ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားၾကရာ မနက္ ၁း၃၀ ပြဲျဖစ္ေသာ္လည္း အိပ္ေရးပ်က္ခံ၍ အားေပးၾကသည္။ အီတလီက သုံးဂုိးဂုိးမရွိျဖင့္ႏုိင္သျဖင့္ အလြန္ေက်နပ္အားရခဲ့သည္။ ၾသစႀတီးယားႏွင့္ပြဲတြင္လည္း ႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္။ အီတလီအား ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဗုိလ္လုပြဲတက္ေရာက္ႏုိင္ေသာအသင္းအျဖစ္ အားထားခဲ့သည္။

႐ႈံးထြက္ပြဲစဥ္တြင္ ဘရားဇီးအား ၂ဂုိး၁ဂုိးျဖင့္ အႏုိင္ရေအာင္ကစားထားေသာ ေနာ္ေ၀းအား ၁ဂုိး ဂုိးမရွိျဖင့္ အႏုိင္ရကာ ကြာတားဖုိင္နယ္သုိ႔ တက္ေရာက္သြားသျဖင့္ အလြန္၀မ္းသာခဲ့ရသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိစဥ္ကတည္းကစ၍ အိမ္ရွင္ျပင္သစ္ႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ဟူေသာ စုိးရိမ္စိတ္က ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ သုိ႔ရာတြင္ အီတလီ၏ေျခမွာ ျပင္သစ္ထက္သာလြန္ၿပီး ေနာက္တန္းလည္း အလြန္ေကာင္းသျဖင့္ ဆီမီးဖုိင္နယ္တက္မည္ဟု အီတလီအသင္းမွ အားေပးစိတ္ႏွင့္ စုိးရိမ္မႈမ်ားကုိ ပယ္ေဖ်ာက္ခဲ့ရသည္။

ကြ်န္မတုိ႔ထပ္မံအားေပးလ်က္ရွိေသာ အဂၤလန္အသင္းမွာ အာဂ်င္တီးနားအားႏုိင္ေတာ့မည့္ အေျခအေနရွိေနပါရက္ ဒုိင္လူႀကီးႏွင့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္အမွားေၾကာင့္ ၁ေယာက္ထုတ္ခံရၿပီး ဒုတိယပုိင္းႏွင့္ အခ်ိန္ပုိတုိ႔တြင္ ၁၀ေယာက္တည္းျဖင့္ ခုခံကစားသြားရာမွ ပယ္နယ္တီအဆုံးအျဖတ္ျပဳရာ ၄ဂုိး၃ဂုိးႏွင့္ ႐ႈံးနိမ့္ကာ ကြာတားဖုိင္နယ္ မတက္ေရာက္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္မတုိ႔ထပ္မံအားေပးခ်င္၍ မရေတာ့ပါ။ ထု႔ိေၾကာင့္ ကြ်န္မတုိ႔၏အားေပးမႈသည္ အီတလီအသင္းေပၚတြင္ ပုိမုိစုၿပဳံလာကာ ကြာတားဖုိင္နယ္သာမက ဆီမီးဖုိင္နယ္ကုိပါ ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ၉၄ခုႏွစ္မွ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရေသာဖလားကုိ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္မံရေစခ်င္သည္မွာ အလြန္ျပင္းျပေသာ ကြ်န္မဆႏၵအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ ပြဲစသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ျပင္သစ္အသင္း၏ တဖက္သက္ဖိကစားလြန္းမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဒုိင္လူႀကီး၏ မ်က္ႏွာသာမေပးမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ျပင္သစ္တုိ႔ဘက္သုိ႔ ဒုိင္လူႀကီး ပုိ၍အခြင့္အေရးေပးျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အီတလီအသင္းဂုိးသြင္းခြင့္မွာ အလြန္နည္းပါးေနခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ျပင္သစ္မွလည္း အလြန္အမင္းခုခံကာ ဂုိးသြင္းခြင့္မေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အခ်ိန္ပိုကစားၿပီးခ်ိန္အထိ ဂုိးမသြင္းႏုိင္ဘဲ သေရျဖစ္ခဲ့သည္။

ပယ္နယ္တီျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မတုိ႔ရင္အားလုံး အခုန္ျမန္ကာ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္လ်က္ရွိၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ မႏွစ္ကလုိ အျဖစ္မ်ိဳးထပ္မံ မႀကဳံေတာ့ဟု အားတင္းၿပီး ဆက္ၾကည့္သည္။ ကြ်န္မတုိ႔ ဘယ္လုိမွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာအ႐ႈံးအား ျပင္သစ္က အလြန္မေကာင္းပါဘဲႏွင့္ ပယ္နယ္တီျဖင့္ အႏုိင္ရသြားခဲ့သည္။

ကြ်န္မတုိ႔မိသားစုသုံးေယာက္ စကားပင္မေျပာႏုိင္။ ၉၄မွ အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ေသာ၊ ကြ်န္မတုိ႔အားေပးခဲ့ေသာ အသင္းႏွစ္သင္းလုံးမွာ ပယ္နယ္တီ ၄ဂုိး ၃ဂုိးစီျဖင့္ မထင္မွတ္ေသာ တူညီတုိက္ဆုိင္မႈမ်ားျဖင့္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ အလြန္ပင္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ျဖစ္ရသည္။

ကြ်န္မကုိယ္တုိင္ စာလည္းမက်က္ႏုိင္၊ စာေမးပြဲလည္း သြားမေျဖႏုိင္ဘဲ ေနာက္ေန႔တစ္ေန႔လုံး စိတ္ေလသလုိျဖစ္ကာ ဘယ္လုိမွေျဖ၍ မရႏုိင္ဘဲရွိေနခဲ့သည္။ ကြ်န္မတုိ႔အားေပးေသာ အီတလီအသင္းမွာ ကြာတားဖုိင္နယ္၏ ပထမဆုံးပြဲစဥ္ျဖစ္၍ အျခားက်န္ေသာပြဲမ်ားအား ဘယ္လုိမွ စိတ္၀င္တစားႏွင့္ၾကည့္၍ မရေတာ့ေခ်။ ရင္ထဲတြင္ဟာတာတာႏွင့္ ဟင္းလင္းျပင္ျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။ တစ္ဖက္တြင္ ဘရာဇီးမွ ဒိန္းမတ္ကုိႏုိင္သည္ဟူေသာ သတင္းၾကားလည္း မတုန္လႈပ္ေတာ့။ ေဟာ္လန္ႏွင့္ အာဂ်င္တီးနားပြဲတြင္ အဂၤလန္အား အႏုိင္ယူထားေသာ အာဂ်င္တီးနား႐ႈံးနိမ့္သြားသျဖင့္ ေပ်ာ္သည္ဆုိ႐ုံကေလးမွ်သာ အနည္းငယ္ေပ်ာ္သည္။ ဂ်ာမနီႏွင့္ခ႐ုိေအးရွားပြဲတြင္ ခ႐ုိေအးရွားမွ သုံးဂုိး ဂုိးမရွိႏုိင္သည္ဟုဆုိသျဖင့္ အလြန္ပင္အံ့ၾသခဲ့ရသည္။ စိတ္မေကာင္းလည္းထပ္မံျဖစ္မိသည္။ အကယ္၍သာ အီတလီသာ အိမ္ရွင္ျပင္သစ္အားႏုိင္ခဲ့မည္ဆုိပါက ခ႐ုိေအးရွားကုိ ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ကြ်န္မထင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္… ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ ျဖစ္မလာခဲ့ေတာ့ပါ။

ေနာက္တစ္ေန႔သတင္းစာမ်ားထဲတြင္ အီတလီအသင္းမွာ ပယ္နယ္တီျဖင့္ အဆုံးအျဖတ္ခံရာတြင္ မည္သည့္အခါကမွ ႏုိင္ခဲ့ျခင္းမရွိေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ပုိ၍ယူက်ဴံးမရျဖစ္ရသည္။ စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္ရသည္။ ပုိ၍စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျခင္းမွာ ပြဲစဥ္တေလွ်ာက္လုံးတြင္ ဘက္ဂီယုိသည္ မိမိအသင္းအတြက္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားမည္ဟူေသာအသိႏွင့္ အသင္းဘက္မွ တုိက္စစ္အားပုိမုိေကာင္းလာေအာင္ သူ၏ႀကိဳးစားမႈျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့သည္။

၁၉၉၄ခုႏွစ္ကကဲ့သုိ႔ အမွားမ်ိဳးမျဖစ္ရေလေအာင္ ႀကိဳးစားကစားသြားခဲ့သည္။ ပယ္နယ္တီကန္သြင္းရာတြင္လည္း စိတ္ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ကန္သြင္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယခုႏွစ္အသင္း႐ႈံးရျခင္းသည္ သူႏွင့္မည္သုိ႔မွ်မပတ္သက္ေတာ့။ ဂုိးသမားအေနႏွင့္လည္း အျပစ္မရွိ။ အသင္းအေနႏွင့္လည္း ေျခစြမ္းျပႏုိင္ခဲ့သည္။ အသင္းႀကီးတစ္သင္းပီသစြာပင္ ေနာက္တန္းမွ ခံစစ္အားေကာင္းသကဲ့သုိ႔၊ ေရွ႕တန္းမွ ဗီအာရီကလည္း ဘက္ဂီယုိ၊ ဒယ္ပီအာ႐ုိတုိ႔ႏွင့္ အတြဲညီစြာ ဂုိးမ်ားစြာ သြင္းေပးခဲ့သည္မွာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ သူ႔ထက္ေက်ာ္ေအာင္ ဂုိးသြင္းႏုိင္သူ မရွိေသးပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အီတလီအသင္းအတြက္ ဂုိးသြင္းဘုရင္ဆုရရန္ ဆုေတာင္းေပး႐ုံသာရွိေတာ့သည္။

အဂၤလန္အသင္း မ႐ႈံးသင့္ဘဲ႐ႈံးစဥ္က အီတလီရွိေနေသးသျဖင့္ ေျဖသာေသာ္လည္း အီတလီအသင္း မေမွ်ာ္လင့္ မထင္မွတ္ထားဘဲ ပယ္နယ္တီျဖင့္ အေရးနိမ့္သြားေသာအခါ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ေျဖမဆည္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးပယ္နယ္တီဂုိးကုိ ကန္သြင္းသူ ဒီဘက္ဂီယုိမွာ မိမိသြင္းလုိက္ေသာေဘာလုံးတုိင္ထိၿပီး ထြက္လာသျဖင့္ ေနရာမွလဲက်သြားစဥ္ ဘက္ဂီယုိမွ လာေရာက္ဆြဲထူခဲ့ရာ ဘက္ဂီယုိအတြက္ပုိ၍ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ ယခုႏွစ္အတြက္ သူ၏အစြမ္းျဖင့္ ဗုိလ္လုပြဲသုိ႔ အေရာက္တက္မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ရပုံသူ႔အတြက္ ကြ်န္မတုိ႔၀မ္းနည္းရသည္။ သူႏွင့္အျဖစ္တူသူ အသင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္ သူ၏ခံစားမႈႏွင့္နားလည္ေပးကာ အသင္းသားမ်ားအား အားေပးခဲ့ေသာသူ႔အတြက္ ကြ်န္မတုိ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

ကြာတားဖုိင္နယ္ပြဲစဥ္မ်ားၿပီးဆုံးသြားေသာ္လည္း ထပ္မံအားေပးရန္ အီတလီအသင္း ဆီမီးဖုိင္နယ္သုိ႔ တက္ေရာက္ခြင့္ မရခဲ့ပါ။ အကယ္၍ ဥေရာပဖလားၿပိဳင္ပြဲ (သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀) က်င္းပေသာအခါ ဘက္ဂီယုိပါ၀င္ကစားႏုိင္ခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ သူကစားေနစဥ္ အခ်ိန္ကာလအတြင္း ဥေရာပဆုဖလားႀကီးအား သူႏွင့္အတူ အီတလီအသင္းအား ရေစခ်င္ပါသည္။

သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ဥေရာပဖလားတြင္ အီတလီအသင္းအတြက္ သူပါ၀င္ကစားႏုိင္လွ်င္၊ ထုိဖလားကုိ ဆြတ္ခူးႏုိင္မည္ဆုိလွ်င္ ကြ်န္မရည္မွန္းခ်က္တစ္၀က္ျပည့္ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သူမပါဘဲ ထုိဆုဖလားရခဲ့လွ်င္ ကြ်န္မတုိ႔ ေျဖသိမ့္ႏုိင္ၾကမည္။ ယခုႏွစ္အတြက္ သူပါ၀င္ကစားခဲ့ရေသာ အခ်ိန္မ်ားအတြင္း သူ၏အစြမ္းျဖင့္ မိမိအသင္းအႏုိင္ရေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယခင္ႏွစ္ကလုိအျဖစ္မ်ိဳး ထပ္မံႀကဳံေတြ႕စရာအေၾကာင္း မရွိေတာ့ေသာ္လည္း ပယ္နယ္တီျဖင့္ ကံေခရေသာ အီတလီအသင္းမွာ ဆီမီးဖုိင္နယ္သုိ႔ တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိေတာ့ပါ။

အီတလီအသင္းအတြက္ အေကာင္းဆုံးစြမ္းေဆာင္ကစားခဲ့ေသာ ဘက္ဂီယုိသည္ မိမိအေနျဖင့္ မိမိအသင္းဘက္မွ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ဆုဖလားကုိရယူေပးေစခ်င္ေသာ သူ႔ဆႏၵမွာလည္း မျပည့္၀ႏုိင္ေတာ့။ ေနာင္တစ္ႀကိမ္တြင္ သူ႔အသက္အရြယ္ႏွင့္ ပါ၀င္ကစားႏုိင္ခ်င္မွ ကစားႏုိင္မည္။ သုိ႔ေသာ္ မေသခ်ာပါ။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ကြ်န္မတုိ႔အဖုိ႔ အီတလီအသင္းအား ကမာၻတည္သေရြ႕၊ ကြ်န္မတုိ႔အသက္ရွင္ေနသ၍ အစဥ္အားေပးေနမည္မွာ အလြန္ေသခ်ာပါသည္။ ထုိနည္းတူ အဂၤလန္အသင္းအားလည္း အားေပးရင္း ေနာင္လာမည့္ ကမာၻ႔ဖလားေဘာလုံးၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ အီတလီႏွင့္အဂၤလန္တလွည့္စီ ဗုိလ္စြဲႏုိင္ေစရန္ ဆုေတာင္း၍ ၾကည့္ရႈအားေပးေနမည္ ျဖစ္ပါသည္။
***


သုံးသပ္ခံစား သုံးဆယ့္ငါး

5

Category:

သည္ေန႔မနက္အိပ္ရာကထေတာ့ မွန္ထဲကပုံရိပ္ကို ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ သိသိသာသာ ေခ်ာင္က်ေနေသာမ်က္တြင္းႏွင့္ အရင္ကထက္ ပုိသြယ္လ်သြားေသာ မ်က္ႏွာကုိ ေတြ႔ရသည္။ အသက္တစ္ႏွစ္ပုိႀကီးလာေသာေၾကာင့္လား၊ အေမ့ကုိ သုံးလဆက္တုိက္ ေန႔ေရာညပါ ျပဳစုခဲ့ရေသာေၾကာင့္လား…၊ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ႏုပ်ိဳမႈေတြ သိသိသာသာ ေလ်ာ့ပါးလြင့္ျပယ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အင္းေလ… ကြ်န္မ အသက္ သုံးဆယ့္ငါးရွိၿပီပဲ။ ဗုဒၶျမတ္စြာတရားေတာ္လာအတုိင္းဆုိလွ်င္ ယေန႔လူ႔သက္တမ္းသည္ ဆုတ္ကပ္၏ ၇၅ႏွစ္သက္တမ္းမွာ ေရာက္ေနသည္။ တစ္ေန႔ကဖတ္မိေသာ ေၾကးမုံသတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ ယေန႔ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ ပ်မ္းမွ်သက္တမ္းသည္ ၆၅ႏွစ္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ပ်မ္းမွ်အခ်ိဳးခ်ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ ကြ်န္မတုိ႔သက္တမ္း ၇၀ဟု မွတ္ယူႏုိင္သည္။ သည္လုိဆုိလွ်င္ ကြ်န္မ လူ႔သက္တမ္းတစ္၀က္က်ိဳးခဲ့ၿပီ။ ကုန္လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္မ်ားကုိ ျပန္လွည့္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ မယုံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လ်င္ျမန္လြန္းလွသည္။

ေစ့ေစ့ငုငုျပန္ေတြးမိေတာ့ ကြ်န္မေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ရာ သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္အတြင္း ၇ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ေရာက္တုိင္း ဘ၀အေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ ႀကဳံေတြ႔ရေလ့ရွိသည္။ ကြ်န္မကုိယ္တုိင္ ဒါမွမဟုတ္ မိသားစု၀င္၊ ေနာက္ၿပီးခ်စ္ခင္ရသူေတြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အဆုိးအေကာင္း၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြက ကြ်န္မရပ္တည္ရွင္သန္မႈကုိ လာေရာက္ထိခတ္ေျပာင္းလဲခဲ့သည္မွာ ငါးႀကိမ္တုိင္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထုိအေျပာင္းအလဲမ်ားၾကားမွာ ကြ်န္မ ယုိင္လဲမသြားေစဖုိ႔ အတတ္ႏုိင္ဆုံးႀကိဳးစားခဲ့ရ၊ ႀကိဳးစားေနရဆဲမွာပင္ ကြ်န္မအသက္က ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ၾကီးလာခဲ့သည္။ အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚ၊ ခံစားခ်က္ေတြလည္း အထုိက္အေလ်ာက္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။

သႀကၤန္တြင္း အိမ္ေရွ႕မ႑ပ္မွ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဖြင့္ေသာ ဆူညံဂီတသီခ်င္းသံစဥ္မ်ားကုိ ငယ္စဥ္ကလုိ နားေထာင္ႏုိင္စြမ္းမရွိေတာ့၍ သႀကၤန္ျမန္ျမန္ၿပီးပါေစဟု ဆုေတာင္းရသည့္အျဖစ္၊ Wolf of Wall Street ဇာတ္ကားမွ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံကုိ အလြန္အက်ဴးလုိက္စားေနၾကေသာ ဇာတ္၀င္ခန္းမ်ားကုိ ၾကည့္ေနရင္း သ႐ုပ္ေဆာင္လူမ်ားအစား အဟိတ္တိရစာၦန္မ်ားကုိသာ ျမင္ေယာင္မိသည့္အျဖစ္ စသည္မ်ားကုိ တစ္စုံတစ္ေယာက္အား ေျပာျပမိလွ်င္ “နင္ အသက္ႀကီးလာၿပီ၊ အဘြားႀကီးျဖစ္ေနၿပီ” ဟု ၿပဳံးရယ္ေ၀ဖန္ျခင္းခံရမွာ ေသခ်ာသည္။ ဟုတ္ပါသည္၊ ကြ်န္မအသက္ တကယ္ကုိ ႀကီးလာေနပါၿပီ။ မညွာစတမ္း တည့္တည့္ေျပာရလွ်င္ေတာ့ ေသျခင္းတံခါး၀ႏွင့္ တစ္ႏွစ္ပုိနီးလာပါၿပီ။ ေသျခင္းဟူေသာေ၀ါဟာရ ကြ်န္မေခါင္းထဲေရာက္လာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေမးခြန္းထုတ္မိသည္မွာ “ကြ်န္မေသဖုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား” ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ဟုိတုန္းကေတာ့ ကြ်န္မေသရမွာကုိေၾကာက္သည္၊ ေသၿပီးေနာက္ဘ၀ကုိပုိ၍ေၾကာက္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ခုနစ္ႏွစ္အတြင္း ကြ်န္မကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ၊ ပရဟိတလူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ တစုိက္မတ္မတ္လုပ္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ ကြ်န္မေသရမွာကုိ မေၾကာက္ေတာ့။ ၀င္ေလထြက္ေလ မွတ္ခ်ိန္မရဘဲ၊ မိမိျပဳခဲ့ေသာေကာင္းမႈကုသုိလ္မ်ားကုိ အာ႐ုံမျပဳႏုိင္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ ဆုံးပါးသြားမွာကုိေတာ့ အနည္းငယ္စုိးရိမ္ပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မလွဴဒါန္းခဲ့ေသာ၊ ေစာင့္ထိန္းခဲ့ေသာ၊ ပြားမ်ားအားထုတ္ခဲ့ေသာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာေတြရွိေနသည့္အတြက္ ကြ်န္မ ဘ၀ကူးမေကာင္းမွာကုိ ႀကိဳတင္စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကစိတ္မ်ိဳး မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ကြ်န္မ၀မ္းသာမိသည္။

တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မဘ၀မွာ ဆႏၵႏွင့္ထပ္တူက်ခဲ့ျခင္းမ်ိဳး သိပ္မရွိခဲ့ပါ။ ဘယ္အရာကုိမွလည္း ကြ်န္မအလြယ္တကူ ရေလ့မရွိခဲ့ပါ။ အခက္အခဲ အနည္းႏွင့္အမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းၿပီးမွသာ ကြ်န္မရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္အထေျမာက္ေလ့ရွိသည္။ အဲသည့္အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ေတာ္႐ုံႏွင့္ အလြယ္တကူ အ႐ွဳံးမေပးတတ္ေသာအက်င့္ကုိ ကြ်န္မရလာခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္။ ကြ်န္မငယ္စဥ္က အရာရာၿပီးျပည့္စုံေသာလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္။ ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ ျဖစ္မလာသည့္အခါ စိတ္မေက်နပ္မႈေတြျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကြ်န္မအသက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္တုန္းက အိပ္မက္ထားသလုိ အသက္အစိတ္မွာ ေအာင္ျမင္ထူးခြ်န္ေသာ ဆရာ၀န္ သို႔မဟုတ္ ဗိသုကာအင္ဂ်င္နီယာ၊ ဒါမွမဟုတ္ သန္းႂကြယ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပုိင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ခြင့္မရဘဲ ကြ်န္မထဲထဲ၀င္၀င္ စိတ္သိပ္မ၀င္စားလွေသာ အုိင္တီနယ္ပယ္၌သာ က်င္လည္ခဲ့ရသည္။ ကြ်န္မအသက္ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္မွာ ခ်စ္သူႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ဘ၀တစ္ခုထူေထာင္မည္ဟူေသာ မိန္းမသားတစ္ဦး၏ စိတ္ကူးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တုိ႔သည္ပင္ မထင္မွတ္ထားေသာ ၾကမၼာဆုိးေအာက္မွာ ၿပိဳကြဲေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ရသည္။ ကြ်န္မကံဇာတာ အဲသည္ေလာက္အထိ ညံ့ခဲ့ဖူးပါသည္။

ယခုအခ်ိန္ထိ ကြ်န္မဘ၀မွာ ေငြေၾကးဥစၥာ၊ စည္းစိမ္ရာထူး မယ္မယ္ရရ ေျပာျပေလာက္စရာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳး မရွိေသးပါ။ ကြ်န္မပုိင္ဆုိင္ေသာ တုိက္တာၿခံေျမအေဆာက္အဦလည္း မရွိေသးပါ။ ကြ်န္မႏွင့္ရြယ္တူ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားလုိ အားကုိးတြယ္တာခ်စ္ျမတ္ႏုိးစရာေကာင္းေသာ ခင္ပြန္းႏွင့္ရင္ေသြးတုိ႔ကုိလည္း မပုိင္ဆုိင္ခဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မမွာ အေမေမြးကတည္းပါလာသည့္ စိတ္ရင္းေစတနာ သဒၶါေကာင္းေလးရွိေနသည္။ ကြ်န္မအခက္အခဲႀကဳံတုိင္း တကူးတက အကူအညီေတာင္းစရာမလုိဘဲ အလုိက္တသိႏွင့္ ကူညီေျဖရွင္းေပးတတ္ေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိသည္။ ကြ်န္မေပးဆပ္အနစ္နာခံမႈမ်ားအတြက္ နားလည္စာနာေပးေသာ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ေမာင္ငယ္ရွိသည္။ ေနာက္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ ခုနစ္ႏွစ္အတြင္းက ကြ်န္မ ျပဳခဲ့သမွ်ေသာ ေကာင္းမႈဒါနအစုစု၏ ကုသုိလ္မွတ္တမ္းစာအုပ္ေလးရွိသည္။ အဲဒါေတြရွိ႐ုံႏွင့္ပင္ လူျဖစ္ခြင့္ရေသာကြ်န္မ ယခုဘ၀အတြက္ ေက်နပ္သင့္ပါသည္။

ကြ်န္မအသက္သုံးဆယ္ငါးႏွစ္ျပည့္ေသာအခ်ိန္ထိ ကြ်န္မျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵအိပ္မက္ေတြအားလုံး ရာႏႈန္းျပည့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္မရခဲ့ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ အထုိက္အေလ်ာက္ ရခဲ့ပါသည္။ ဥပမာ - စာေရး၀ါသနာပါေသာကြ်န္မ ကေလာင္တစ္ခုမကႏွင့္ စာေတြျပန္ဆုိေရးသားႏုိင္ခဲ့ျခင္းမ်ိဳး၊ အခ်ိန္အခါႏွင့္ အေျခအေနေပးသည့္အခါတုိင္း ခရီးသြားလာႏုိင္ခဲ့ျခင္းမ်ိဳး၊ ပရဟိတလူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ ပါ၀င္ကူညီလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းမ်ိဳး၊ သာသနာေတာ္အတြက္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ကုိယ္တတ္စြမ္းသေလာက္ အေထာက္အပံ့ေပးခြင့္ႀကဳံရျခင္းမ်ိဳးေတြျဖစ္သည္။ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ မိသားစုေမာင္ႏွမေဆြမ်ိဳးမ်ားအတြက္ သမီးေကာင္းသမီးအလိမၼာအျဖစ္ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္တန္ဖုိးရွိစြာ ရပ္တည္ရွင္သန္ခြင့္ရျခင္းအတြက္ ကြ်န္မ အမွန္တကယ္ပဲ ၀မ္းသာေက်နပ္မိပါသည္။

ယခုဘ၀အတြက္ေတာ့ ကြ်န္မ သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္တာ ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။


၉. ၆. ၂၀၁၄ အတြက္
ဇြန္မုိးစက္