အားလုံးပဲ မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ။ ဒီဇင္ဘာလဆန္းက
သြားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခရီးေလးအေၾကာင္း ႏွစ္မကုန္ခင္ ေရးတင္မယ္လုိ႔ စိတ္ထဲရွိခဲ့ေပမယ့္ မေရးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။
ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ စာေတြေရးမယ္လုိ႔ အားခဲထားခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် မေရးျဖစ္ျပန္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ စာေရးခ်င္တဲ့စိတ္ကေလး လုံးလုံးလ်ားလ်ား မေပ်ာက္ေသးတာရယ္၊ ခရီးသြားတုိင္း ကုိယ္ေတြ႔ျမင္သိခြင့္ရတဲ့
ေဒသႏၲရ အေတြ႔အႀကဳံေလးေတြ ေ၀မွ်ခ်င္တဲ့စိတ္အခံရွိေနတာရယ္၊ အေၾကာင္းမဆုံရင္ လူတုိင္းမေရာက္ျဖစ္တဲ့
သဘာ၀အတုိင္း လွပေနတဲ့ တက္စ္ေမးနီးယားကြ်န္းကုိ ေရာက္ခဲ့တာရယ္ေပါင္းၿပီး ေရးျဖစ္သြားပါတယ္။
ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံရဲ႕ စုစုေပါင္းျပည္နယ္ရွစ္ခုမွာ ဒုတိယအေသးဆုံးျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့
တက္စ္ေမးနီးယားရဲ႕ ဧရိယာအက်ယ္အ၀န္းက အုိင္ယာလန္ႏုိင္ငံနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ တစ္ျပည္နယ္လုံးရဲ႕ ေလးဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္းနီးပါးက ကမာၻ႔သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္
စာရင္း၀င္ေနရာေတြျဖစ္ၿပီး အေရွ႕ျခမ္းနဲ႔ အေနာက္ျခမ္းက ကမ္းေျခေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း
လူ၀င္လူထြက္ နည္းပါးတာမုိ႔ သန္႔ရွင္းၿပီး ပ်က္စီးယုိယြင္းတာေတြ သိပ္မရွိဘဲ တစ္ကြ်န္းလုံးနီးပါး သဘာ၀အတုိင္း
လွေနပါတယ္။ ကြ်န္း ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ကုိပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ကုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သုံးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေမာင္းလုိက္ရင္ပဲ ခရီးေရာက္လုိ႔ ကားနဲ႔သြားရတာ သိပ္အဆင္ေျပပါတယ္။
ၾသစေၾတးလ်ကြ်န္းမႀကီးလုိ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔တဲ့ရာသီဥတု
မရွိတဲ့အတြက္ ၾကည့္လုိက္တုိင္း စိမ္းစုိေနတဲ့ လယ္ကြင္းနဲ႔ ေတာင္စဥ္ေတာတန္းေတြ မ်က္စိတစ္ဆုံးေတြ႔ရပါတယ္။
ဥေရာပရာသီဥတု အထူးသျဖင့္ ေနသိပ္မပြင့္ဘဲ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးနီးပါး ေအးတတ္တဲ့ အဂၤလန္ရာသီဥတုနဲ႔ တူတယ္လုိ႔ ေျပာစမွတ္ျပဳၾကပါတယ္။ တကယ္လည္း
ဇြန္ေရာက္သြားခုိက္ အဲလုိရာသီဥတုမ်ိဳးနဲ႔ ႀကဳံခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ
ဥေရာပေရာက္သြားသလုိပဲ ထင္မိပါတယ္။ ၾသစေၾတးလ်န္းေတြဟာ ေဖာ္ေရြခင္မင္ ကူညီတတ္ၾကပါတယ္။
အဲဒီထဲမွာမွ တက္စ္ေမးနီးယန္းေတြက ေဖာ္ေရြအကူညီတတ္ဆုံးလုိ႔ လူသိမ်ားထင္ရွားပါတယ္။
၅ညအိပ္၄ရက္ခရီးပဲ ျဖစ္ခဲ့တာမုိ႔ ကြ်န္းေတာင္ပုိင္းကုိ
မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ ေျမာက္ပုိင္းမွာေတာ့ အေတာ္ႏွံ႔ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ကြ်န္းလုံးအႏွံ႔
ကားေလးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေမာင္းၿပီးသြားမယ္ဆုိရင္ ႏွစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးသင့္တယ္လုိ႔
ခရီးသြားေဆာင္းပါးတစ္ခ်ိဳ႕က ညႊန္းပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း တစ္ပတ္ဆုိရင္ပဲ ေရာက္သင့္ေရာက္ထုိက္တဲ့
ေနရာမွန္သမွ် ေရာက္တယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။ ဇြန္႔အေနနဲ႔ ရက္နည္းေပမယ့္ ရတဲ့ရက္မွာ ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာတုိင္းကုိ
ေက်နပ္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ဘယ္သြားသြား အားလုံးက လွေနလုိ႔ပါ။ ရာသီဥတု၊ သဘာ၀ေျမေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
နယူးဇီလန္နဲ႔ ဆင္တူတာေၾကာင့္ နယူးဇီလန္ဒါမ်ားကလည္း တက္စီကုိ သေဘာက်ေလ့ရွိတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ခရီးမစခင္ Latrobe ၿမိဳ႕ေလးဘက္အရင္၀င္ၿပီး ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္လူမ်ိဳး Igor Van Gerwen လာေရာက္ တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တဲ့ Anvers ေခ်ာ့ကလက္စက္ရုံရဲ႕ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးမွာ မနက္စာစားရင္း ေခ်ာ့ကလက္ပူပူတစ္ခြက္ ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိ ေသာက္ဖူးသမွ် ေခ်ာ့ကလက္ပူပူထဲမွာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။
ပန္းေတြျမင္ရင္ ဓာတ္ပုံမရုိက္ဘဲ မေနႏုိင္တဲ့ဇြန္ဟာ ေခ်ာ့ကလက္စက္ရုံ၀င္းဥယ်ာဥ္ထဲက ပန္းေလးေတြကုိလည္း အလြတ္မေပးခဲ့ပါဘူး။
ဆစ္ဒနီက ကမာၻ႔နာမည္ႀကီး စာရင္း၀င္ ကမ္းေျခေတြ ေရာက္ဖူးခဲ့ေပမယ့္ အခုျမင္ရတဲ့ Boat Harbour ကမ္းေျခငယ္ေလးကုိ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ရင္သပ္ရႈေမာျဖစ္သြားပါတယ္။ ၾကည္လင္စိမ္းျမေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္၊ ျဖဴလြလြသဲေသာင္ျပင္နဲ႔ ျပာလြင္ေနတဲ့ေကာင္းကင္ဟာ လုိက္ဖက္ညီစြာ သိပ္လွေနခဲ့တာပါ။ တစ္ရက္တည္းမွာပဲ ဥတုေလးမ်ိဳးရွိတတ္တဲ့ တက္စီဟာ အဲ့ဒီေန႔မွာေတာ့ ထူးျခားစြာနဲ႔ တစ္ေနကုန္ေနပြင့္ခဲ့ၿပီး ေႏြရာသီျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဇြန္႔အတြက္ ကံေကာင္းသြားတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
Devonport ကေနစထြက္ၿပီး အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခလမ္းအတုိင္းေမာင္းသြားတဲ့အခါ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေတြျဖစ္တဲ့ Burnie, Wynyard တုိ႔ကုိ ေရာက္ခဲ့ၿပီး Stanley အထိ ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ပုံမွာျမင္ရတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္တစ္ျဖစ္လဲ မီးေတာင္ေဟာင္း The Nut ရွိတဲ့အတြက္ ၿမိဳ႕ငယ္စတန္ေလကုိ ခရီးသြားေတြ အေရာက္မ်ားၾကပါတယ္။
ၿမိဳ႕ေလးေသးေပမယ့္ လွပခ်စ္စရာေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ။
စတန္ေလကေန ျပန္အထြက္မွာေတာ့ သမုိင္း၀င္ေနရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Highfield ကုိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၈၃၀ျပည့္ႏွစ္မ်ားက အစုိးရအိမ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေဒသခံ aboriginal လူမ်ိဳးမ်ားကုိ အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္သတ္ခဲ့ရာ ေနရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုေနခါမွာေတာ့ ျပတုိက္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ထားပါတယ္။
ဒီပုံကေတာ့ တက္စ္ေမးနီးယားကြ်န္းရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္တည့္တည့္ တည္ေနရာမွာရွိတဲ့ Port Sorell ၿမိဳ႕အနီးက Hawley ကမ္းေျခပါ။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီကမ္းေျခကုိ ႏွစ္ပုိင္းခြဲထားပါတယ္။ လူေတြအတြက္ရယ္၊ ေခြးေတြအတြက္ရယ္ပါ။ ရယ္စရာျဖစ္ခဲ့ပုံက ဇြန္တုိ႔ေရာက္ခဲ့တဲ့ဘယ္ျခမ္းအပုိင္းက ေခြးေက်ာင္းထြက္တဲ့ကမ္းေျခ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပန္အထြက္မွာမွ လူေတြအပန္းေျဖေဆာ့ကစားေနၾကတဲ့ ညာျခမ္းကကမ္းေျခကုိ ေတြ႔ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီကမ္းေျခက လိေမၼာ္ေရာင္စြန္းေနတဲ့ သဘာ၀ေက်ာက္ေတြေၾကာင့္သာမကဘဲ ဂဏာန္းနီေလးေတြရွိတဲ့ ကမ္းေျခရယ္လုိ႔လည္း လူသိမ်ားပါတယ္။ တကယ္လည္း သဲျပင္မွာ ေျခခ်စရာေနရာမရွိေလာက္ေအာင္ ဂဏာန္းနီေလးေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ သဲတြင္းေလးေတြ အျပည့္ပါ။ အေရာင္စုံတဲ့ ခရုခြံေလးေတြကုိ ျမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ဦးၾကင္ဥရဲ႕ ၀င္ကစြပ္ ကဗ်ာေလးကုိ ရုတ္တရက္ သတိရမိပါတယ္။
တက္စ္ေမးနီးယားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာက မီးေတာင္ေဟာင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဟာ၀ုိင္အီလုိပဲ ကမ္းေျခတုိင္းက ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ခဲေတြဟာ ေအးခဲသြားတဲ့ေခ်ာ္ရည္ေတြေၾကာင့္ အမဲေရာင္အသြင္ေဆာင္ၾကတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။
Devonport ကေတာ့ တက္စ္ေမးနီးယားေျမာက္ပုိင္းရဲ႕ အေရးပါတဲ့ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ပါ။ ၿမိဳ႕ေတာ္ Hobart နဲ႔ Launceston ၿမိဳ႕ၿပီးရင္ တတိယအႀကီးဆုံး ၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပုံမွာျမင္ရတဲ့ ဖယ္ရီကေတာ့ မဲလ္ဘုန္းနဲ႔ ဒယ္ဗြန္ပုိ႔အၾကား အျပန္အလွန္ ညစဥ္ေျပးဆြဲေပးတဲ့ ဖယ္ရီပါ။ ၿမိဳ႕ႏွစ္ၿမိဳ႕ကေန ညေန၇နာရီခြဲပုံမွန္ထြက္ၿပီး မနက္၆နာရီမွာ တစ္ဖက္ဆိပ္ကမ္းဆီ ဆုိက္ေရာက္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြ်န္းမႀကီးဘက္က ေအာ္စီေတြဟာ ေဟာလီးေဒးထြက္လာၾကတဲ့အခါ ကားေတြပါ ဖယ္ရီနဲ႔တစ္ပါတည္းသယ္လာၿပီး ဒယ္ဗြန္ပုိ႔ေရာက္တဲ့အခါ တစ္ကြ်န္းလုံးကုိ ကုိယ္ပုိင္ကားနဲ႔ဆက္ၿပီး ခရီးႏွင္ေလ့ရွိပါတယ္။
ဒယ္ဗြန္ပုိ႔ရဲ႕ အထင္ကရ မာစီျမစ္ကမ္းနံေဘးက The Spirit of the Sea ေၾကးရုပ္ထုပါ
အျဖဴမွာ အနီေရာင္အစင္းနဲ႔ရယ္လုိ႔ ထင္ရွားတဲ့ Mersey Bluff မီးျပတုိက္ရဲ႕သက္တမ္းက ႏွစ္တစ္ရာ့အစိတ္ရွိပါၿပီ။ ဒီေနရာေလးဟာလည္း ခရီးသြားဧည့္သည္ေတြအတြက္ မေရာက္မျဖစ္ တစ္ေနရာပါပဲ။
ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ Launceston ၿမိဳ႕ကေန တစ္နာရီသာသာ ေမာင္းရင္ေရာက္တဲ့ ဧက ၂၆၀ေက်ာ္ စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့ လာဗန္ဒါ ပန္းခင္းေတြရွိတဲ့ Bridestowe Lavender Farm ကုိ သြားၾကပါတယ္။ အဲဒီ့ေန႔မွာေတာ့ ကံမေကာင္းစြာနဲ႔ မုိးေတြက ရြာေနခဲ့ၿပီး ပန္းေတြက အကုန္အစင္မပြင့္ေသးတဲ့အတြက္ ခရမ္းျပာေရာင္ပန္းခင္းႀကီး ျမင္ရမယ့္အခြင့္အေရး လက္လြတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဇြန္ေရာက္သြားခ်ိန္က ဒီဇင္ဘာအစမုိ႔ နဲနဲေစာသြားပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာမကုန္ခင္နဲ႔ဇန္န၀ါရီလလယ္ၾကားခ်ိန္မွာ တစ္ခင္းလုံးအျပည့္ လာဗန္ဒါေတြ ပြင့္ေနမွာကုိ စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။
အပုိင္း ၂ ဆက္ရန္ ရွိပါေသးသည္။
ဇြန္မုိးစက္
ရူခင္္းေတြ သိပ္လွတယ္ေနာ္္၊
ခရီးသြားရတာ ေပ်ာ္္စရာပါ။
ဂ်ဴးရဲ႕ ၀တၳဳကို ဖတ္ျပီးေနတဲ့ အခ်ိန္္မို႕
လာဗင္္ဒါပန္းခင္းေတြဟာ
ကိုယ့္ကို သိပ္ျပီး စိတ္လွူပ္ရွားေနေစတာပဲ။
ဟုတ္တယ္ အစ္မၿပံဳး။ ဒါေတာင္ ဇြန္က အေပ်ာ္တမ္းကင္မရာေလးနဲ႔၊ ဖုန္းကင္မရာနဲ႔ ႀကဳံသလိုရုိက္ခဲ့တာ။ အျပင္မွာလည္း သိပ္လွလုိ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ေတာင္ ထပ္သြားခ်င္တာ။ အစ္မက ဂ်ဴးစာအုပ္ေတာင္ ဖတ္ၿပီးသြားၿပီကုိး။ ညီမလည္း စာအုပ္ထြက္တယ္ သတင္းရကတည္း သိပ္ဖတ္ခ်င္ေနတာ။