အမဇြန္ေရ စာေတြ ေအးေအးေဆးေဆး ေရးပါ။ ေစာင့္ဖတ္ေနပါတယ္။

ညီမေလး အေနာနီးမတ္စ္ေရ... စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ မဇြန္ရဲ႕စာေတြကုိ ေစာင့္ဖတ္ေပးမယ္ဆုိလုိ႔ တကယ့္ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေရးဖုိ႔အားလည္း ပုိရွိသြားတယ္။ တကယ္ပါ။ း)

ဒီစာနဲ႕အတူ အားေပးလွ်က္ပါ ဇြန္၊
စာမေရးရရင္ လက္ေတြ တုန္တယ္ ဆိုတဲ့ လြန္းထားထားထက္ ပိုတာ ရွိပါတယ္၊
စာမေရးရရင္ ရင္ေတြပန္းေတြ တုန္ျပီး အသည္းယားသလိုေတာင္ ျဖစ္ေနတတ္တာ ဒီမွာ ရွိပါတယ္၊
ဇြန္လည္း အဲဒီလို ျဖစ္မွာလို႕ ေတြးေနမိတယ္၊
ရသမွ် အခ်ိန္ေလးမွာ ဖတ္ရတဲ့စာဟာ အရမ္းကို အရသာရွိတယ္ေနာ္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္၊
Fighting!

အၿမဲအားေပးေနတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ အစ္မၿပဳံးေရ။ ဟုတ္တယ္ေနာ္... ရသမွ်အခ်ိန္ေလးမွာ လုၿပီး ဖတ္ရ၊ ေရးရတဲ့စာေတြက သိပ္အရသာရွိတာပဲ။ း)

ညီမေလးေရ အျမဲအားေပးေနတယ္ ေမေမလဲျမန္ျမန္ေနေကာင္းပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးမယ္ေနာ္

ၿဖည္း၂ေရးပါအမ။ ေစာင့္ဖတ္ေနပါ့မယ္။

ညီမ ရန္ကုုန္ ျပန္သြားတာသိေပမဲ့ ညီမ ေမေမေနမေကာင္းတာ အမ မသိလိုုက္ဘူး... မိဘကိုု ျပဳစုုရတဲ့ သားသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကုုသိုုလ္ဟာ ဘာနဲ႔မွ မတူပါဘူး... ညီမ ေမေမေနေကာင္းဖိုု႔လည္း ဆုုေတာင္းေမတၱာပိုု႔ပါတယ္ ေမေမေနျပန္ေကာင္းလာရင္ ညီမ စာေတြေရးႏိုုင္ဖိုု႔ အခ်ိန္ရလာမွာပါ။

အားေပးတဲ့အတြက္ေရာ... ဆုေတာင္းေပးတဲ့အတြက္ပါ ေက်းဇူးပါ မမအေနာနီးမတ္စ္။ :)

စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ေစာင့္ဖတ္ေပးမယ္ဆုိလုိ႔ Thanks again ပါ ညီမရင္ၿငိမ္းသူေရ။ ;)

မမသက္ေ၀... အေၾကာင္းမၾကားမိတဲ့ ဇြန္႔ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။ အမေျပာသလုိပဲ ဒီလုိအခ်ိန္ခါမွာ ပညာေတြ ဥစၥာေတြ မရေပမယ့္ ကုသုိလ္ေတြရတာပဲဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ အားလုံးကုိ ေျဖသာလုိက္ပါတယ္။ ေမေမ့အတြက္ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သေပးတဲ့အတြက္လည္း အမကုိ ထပ္ဆင့္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေမေမ့ကုိလည္း ေျပာျပလုိက္မယ္ေနာ္။ း)

မဇြန္

မဖြန္မုိးစက္ ဘ၀မွာ ခုခ်ိန္က တန္ဖုိးအရွိဆံုး ျဖစ္ေနမလားပဲ။ ဖတ္ရတာ တန္ဖုိးရွိလုိက္တဲ့ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးပံုေတြ။ မနက္ သံဃာေတြ ဆြမ္းေလာင္းဖုိ႔ စီမံပံုေတြ ဖတ္ရတာနဲ႔တင္ သာဓုေခၚမိတယ္။ လူမမာအေမကုိ ျပဳစုေပးတာေတြေရာ။ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးရက်ိဳး နပ္ပါေပတယ္။

အမသက္ ေျပာတဲ့ မိဘကိုု ျပဳစုုရတဲ့ သားသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကုုသိုုလ္ဟာ ဘာနဲ႔မွ မတူပါဘူး ဆုိတာ သိပ္မွန္ပါတယ္။ အမ ေရးထားတာဖတ္မိေတာ့မွ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းတီးေနမိတဲ့ ေနာင့္ ဘာသာရွက္မိတယ္။ အမ ေရ အန္တီလဲ အျမန္ဆုံးျပန္လည္က်န္းမာလာၿပီး အမလဲ ေအးေအးေဆးေဆး စာေတြ ေရးဖတ္ ႏုိင္ပါေစေနာ္။