ကုိအန္ဒီရဲ့ ဒီပုိ႔စ္ ကုိဖတ္ၿပီး ေရးျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ၀န္ခံပါရေစ။ ဘေလာ့ဂ္စေရးမယ္ဆုိကတည္းက ဘာနာမ္စားသုံးၿပီး ေရးမလဲဆုိတာ ေတြးမိပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနေတာ့ ကြ်န္မလုိ႔သုံးတာ အသင့္ေတာ္ဆုံးလုိ႔ စဥ္းစားမိေပမယ့္ အျပင္မွာ ကြ်န္မလုိ႔ ေျပာေနမက်ေတာ့ ကြ်န္မဆုိတဲ့နာမ္စား သုံးၿပီးေရးရမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ ကုိယ္လည္ေနက် ဘေလာ့ဂါမမေတြထဲမွာ “ကုိယ္” နဲ႔ သုံးတာေတြ ေတြ႔ဖူးေနေတာ့ “ကုိယ္” ပဲ သုံးျဖစ္သြားတယ္။ အျပင္မွာ “ကုိယ္” လုိ႔ သုံးေနက်ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ေရးမွပဲ သုံးျဖစ္သြားတာပါ။
“ကုိယ္” သုံးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ့္အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းက ေျပာဖူးတယ္။ စာအေရးအသားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိပ္ေ၀ဖန္စရာမရွိေပမယ့္ နင္ “ကုိယ္” လုိ႔သုံးတာ ဖတ္ရေတာ့ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲတဲ့။ နဂုိရင္းႏွီးၿပီးသားသူအေနနဲ႔ “ကုိယ္” လုိ႔ဖတ္ရတာ တစိမ္းဆန္သြားမယ္ထင္တယ္လုိ႔ ကုိယ္ေတြးမိေသးတယ္။ အေ၀းေရာက္ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္း ေယာက်္ားေလး တစ္ေယာက္ကလည္းပဲ ကုိယ္နာမ္စားသုံးတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးဖူးတယ္။ ကုိယ့္အႀကိဳက္ပုိ႔စ္မွာ ဇြန္လုိ႔ ထည့္သုံးလုိ႔ နင္က နင့္ကုိယ္နင္ ဘာလုိ႔ ဇြန္လုိ႔ ထည့္ထည့္ေျပာရတာလဲတဲ့။ သူက ကုိယ့္နာမည္ရင္းနဲ႔ပဲ တစ္ေလွ်ာက္လုံး သိခဲ့ခင္မင္ခဲ့သူကုိး။ သူ႔အတြက္ ကုိယ္ ဇြန္လုိ႔သုံးတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနပုံရတယ္။ ကုိယ္က သူ႔ကုိ ျပန္ရွင္းျပရေသးတယ္။ pen name အေနနဲ႔႔ သုံးတာပါလုိ႔။ ေနာက္တစ္ခ်ိဳ႕ပုိ႔စ္ေတြေပၚမူတည္ၿပီး သူမ၊ ကြ်န္မလုိ႔လည္း သုံးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မွတ္မွတ္ရရ ကြ်န္မလုိ႔သုံးခဲ့တာ ခ်စ္သူ႔၀ုိင္ ပုိ႔စ္တစ္ပုဒ္တည္းပဲ။ အက္ေဆးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ၀တၳဳတုိမွာ ကုိယ္၊ ကြ်န္မ ထက္ သူမနဲ႔ သုံးျဖစ္တယ္။ စကားေျပာပုိ႔စ္အားလုံးလုိလုိ “ကုိယ္” လုိ႔ သုံးျဖစ္တယ္။ ေစာေစာက ကုိယ့္ male friend ကေတာ့ သူ႔အျမင္ကုိ gtalk မွာ ဒီလုိေျပာသြားတယ္။ “ငါကေတာ့ က်မ ဆုိတာပဲ ႀကိဳက္တယ္။ အေျဖာင့္ဆန္တယ္... ဘယ္ဘက္မွ မယုိင္ဘူးလုိ႔ထင္တယ္” တဲ့။
အသက္အရြယ္လုိက္ ကုိယ့္နာမ္စားေတြ ေျပာင္းလဲသုံးႏႈန္းရသလုိ (ကုိယ့္အတြက္) ေရးတဲ့ပုိ႔စ္အေပၚလုိက္ၿပီး နာမ္စား ေျပာင္းလဲမႈေလးေတြရွိပါတယ္။ comment ေပးျဖစ္ရင္ေတာ့ ရီတာ့ ဆီမွာလြဲလုိ႔ တစ္ျခားဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ညီမ သုိ႔မဟုတ္ ဇြန္ လုိ႔ သုံးျဖစ္တာမ်ားတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကုိအန္ဒီ့ပုိ႔စ္မဖတ္မိေသးခင္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က ရီတာ့ကုိေတာင္ ေမးၾကည့္ဦးမယ္လုိ႔။ ရီတာ အရင္က ကြ်န္မလုိ႔ နာမ္စားသုံးၿပီး ေနာက္မွ ကုိယ္လုိ႔သုံးျဖစ္သြားတာ ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔။ ကုိအန္ဒီ့ပုိ႔စ္ဖတ္မိေတာ့ ကုိယ္သိခ်င္တဲ့အေျဖကုိ ရီတာရဲ့ comment မွာ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ း)
ခုေလာေလာဆယ္ ကုိယ္ၾကဳံေတြ႔ေနရတဲ့ နာမ္စားျပႆနာက တစ္မ်ိဳး။ ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ကတစ္ဆင့္ ခင္မင္ၾကသူမ်ားက ဇြန္၊ မဇြန္ဆုိၿပီး ကုိယ့္ကုိ ေခၚၾကတယ္။ အဲ...ကုိယ္က ဖုန္းေျပာရင္ျဖစ္ေစ၊ အျပင္မွာေတြ႔လုိ႔ ေျပာမိရင္ ကုိယ့္နာမည္ရင္းကုိပဲ ထည့္ေျပာတာအက်င့္ပါေနေတာ့ တစ္ဖက္က ေျပာသူနဲ႔ ဒီဘက္က ကုိယ့္မွာ စည္း၀ါးမကိုက္ဘဲ တစ္ခုခုလြဲေနသလုိ ခံစားေနရတာပဲ။ အိမ္မွာဖုန္းလာလုိ႔ မဇြန္ရွိလားလုိ႔ တစ္ဖက္ကေမးရင္ အိမ္ကညီမေလးေတြ ခ်က္ခ်င္းမေျဖႏုိင္ဘဲ ေၾကာင္ေၾကာင္သြားလုိ႔ ေမးသူက နာမည္ရင္းေျပာင္းေမးရတယ္။ သူတုိ႔မေျပာနဲ႔ ကုိယ္ေတာင္ ဖုန္းထူးလုိက္လုိ႔ တစ္ဘက္က ဇြန္လားဟင္.. မဇြန္လားဟင္... လုိ႔ေမးလာရင္ ေၾကာင္တတ္ေသးတယ္။ ေျပာေနမွ မက်ဘဲကုိး။ ဒီေတာ့ အလုိက္အထုိက္ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိ ဇြန္မုိးစက္လုိ႔ သိထားတဲ့ ဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဇြန္လုိ႔ေျပာတတ္ေအာင္ က်င့္ယူထားရမယ့္ပုံပဲ။ နာမည္ရင္းနဲ႔ သိထားသူမ်ားနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ နာမည္ရင္းနဲ႔ေျပာေပါ့ေနာ္။ နာမ္စားႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ “ကုိယ္” ေပါ့ေလ။ း)
အမ်ိဳးသားဘေလာ့ဂါျဖစ္ရတာ ဒီေနရာမွာ တစ္ပန္းသာသြားျပန္တာပဲ။ “ကြ်န္ေတာ္” နာမ္စား တစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ ၿပီးေရာ။
ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
ဇြန္မုိးစက္
စာေရးတာပဲေလ၊ စိတ္ေစရာေပါ့။
:D
ညီမေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အက်င့္ရေနျပီ .. :D
:)
ကိုယ္ေတာ့ ေ႐ွ႕ပိုင္းမွာ ကၽြန္မနဲ႔ေရးထားတာေတြ ျပန္ဖတ္မိရင္ ကိုယ့္ဘာသာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ေနတယ္ခ်ည္း ထင္တယ္။ (သူမ်ားေရးတဲ့ "ကၽြန္မ" ေတြကို မျဖစ္ပါဘူး။ အမ်ားအားျဖင့္ သတိေတာင္ မထားမိဘူး)
Myanmar Books Catalogue မွာ မႏွစ္က ေရးေတာ့ ေရးခဲ့သမွ်ေတြမွာ ကၽြန္မ နဲ႔ပဲ ေရးခဲ့တာ။ ျပန္ဖတ္ရင္ လံုးဝ မႀကိဳက္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီ နာမ္စားသံုးၿပီး ေရးခဲ့တဲ့ post ေတြမွာ စကားလံုးတိုင္းက ေပါ့ေတာ့ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုိ႔ပဲ ခံစားရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ blog ေပၚ ေျပာင္းတင္ေတာ့ နာမ္စားေတြ အကုန္ ေျပာင္းပစ္မိတယ္။ တကယ္ေတာ့ သံုးထားတဲ့ တျခားစကားလံုးေတြကိုပါ ေျပာင္းခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ ေနပါေစေတာ့ အဲဒီတုန္းက ေရးခဲ့တဲ့အတုိင္းပဲ လုိ႔ ထားလိုက္တယ္။
ဟိဟိ ေသခ်ာသြားျပီ မမအိမ္ကအမေတြေၾကာင္ေၾကာင္သြားတာ မိုးေၾကာင့္ျဖစ္ရမယ္ ။
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစေနာ္
မိုး
ကလင္...ကလင္...ကလင္...
ဟယ္လို မဇြန္ရွိလားဟင္??? :P
ဂ်င္ဂ်င္း
သတိထားမိတယ္ အမတို႔က ဇြန္လို႔ေျပာ ညီမက နာမည္ရင္းေလး ထည့္ထည့္ေျပာနဲ႔....ဘာျဖစ္ျဖစ္ အိုေကေနတာပါပဲ...
အဆင္ေျပသလို သံုးမိတာပါပဲဟယ္....
အက္ေဆးtype ေလးေတြဆို ကြ်န္မနဲ႔ေရးရတာ ပိုအားရသလိုပဲ။ နာမ္စားအသံုးနဲ႔ ပတ္သတ္ လို႔ ကဲြၿပားတဲ႔ အၿမင္ေလးေတြ ဖတ္ရတာ ကိုအင္ဒီကိုေရာ ဇြန္ကိုေရာ ေက်းဇူး။
ဇြန္ ေရ...ဇြန္ ကို ဘေလာ့ထဲ မွာသာ ဇြန္လို႔ ေခၚေပမဲ့ အျပင္ ေခၚတဲ့ နာမည္ ေလးကိုပဲ မမ ရင္းႏွီး မိတယ္၊
ကိုယ္ကိုတိုင္လဲ က်မ ဆိုတဲ့ အသံုး အႏႈန္းကို စာေရးေတာ့ သာ ထည့္ေရးေပမဲ့ အျပင္မွာ လံုးလံုး မသံုးျဖစ္ပါဘူး၊ ကိုယ္ ဆိုတာရယ္ မမ ေျပာေနက် စကားေတြ ေမာင္သီဟ စာေတြ ထဲ ေရးသလို ယူ နဲ႕အိုင္ ေပါ့၊ တမင္ ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ မမ တူမ ေလးေတြ ငယ္ငယ္ ထဲက သူတို႕တက္တဲ့ ေက်ာင္းက ေျပာတဲ့ အတိုင္း အိမ္ မွာေျပာရင္း ေျပာေနက် ျဖစ္ေနတာရယ္ မမ က အိမ္မွာ ေျပာရင္ က်ေနာ္ ဆိုတာရယ္ ကို စာေရးတဲ့ ထဲက် ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပ လို႕ ကိုယ္ တို႕ က်မ တို႕ နဲ႕ ေရးရတာပဲ၊ စာဖတ္သူေတြ နားလည္ အဆင္ေျပရင္ ျပီးမယ္ ထင္တာပါပဲ၊
အဟက္ ေရးခ်င္တာေတြ လာေရးတာ ကြန္မန္႕ ေတာင္ ရွည္ သြားတယ္ ၊ ဇြန္ စာေတြလဲ အျမဲ အသစ္ တင္တာနဲ႕ ေရာက္ပါတယ္ ၊ တခါတေလ ကြန္မန္႕ မေရးျဖစ္တာပါ၊ စိန္ ေရာက္တယ္ ကြန္႔မန္႕ ေရးတယ္ ဆို မမ ပါတယ္ လို႔ မွတ္ထားေပးေနာ္....
ခ်စ္တဲ့
မမျပာ
အလကား.. သူပ်င္းတာ..
စာကိုဖတ္ၿပရေသးတယ္.. အိပ္ယာေပၚမွာ ကြမ္းေလး တၿမံဳ ့ၿမံဳ႕နဲ႕ ၿငိမ္နားေထာင္ေနတာေလ။
အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း
က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ထက္ႀကီးတဲ့သူကို သားနဲ႔ ေၿပာတာ..
အိမ္မွာဆိုေတာ့ သားႀကီးက ေန သႀကီးၿဖစ္ေရာ
တကၠသုိလ္တက္ေတာ့ က်ေနာ္ၿဖစ္လာတာပဲ။
ခုေတာ့ က်ေနာ္ေပါ့.. :)
မေလးေတာ႔.. "မေလး" "က်မ" "ကိုယ္" စုံေနတာပါပဲကြယ္..
ေဆာင္းပါးဆို "က်မ" ေရးတာမ်ားတယ္
ရင္းႏွီးေစလိုတဲ႔ အသံထြက္ခ်င္ရင္.. "မေလး"..
ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ျပန္ေျပာတဲ႔ ပိုစ္ဆိုရင္ေတာ႔ "ကိုယ္" ေပါ့..
မုဒ္ေပၚမွာမူတည္ၿပီး သူ႔ဟာသူျဖစ္ကုန္တာပါပဲ။
စာတစ္ပုဒ္မွာတင္ တစ္ခါတစ္ေလဆို..သုံးေလးမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနလိုက္ေသးတယ္..
ဇြန္ေျပာသလို ေယာကၤ်ားေလးေတြက ပိုအဆင္ေျပတယ္ေနာ္..
က်ေနာ္ပဲေပါ့။