ေၾသာ္… ဘာလုိလုိနဲ႔ ဇြန္မုိးစက္ ဘေလာ့ဂ္ေလး ၂ႏွစ္ျပည့္သြားသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ၂၀၁၀က တစ္ႏွစ္အတြင္း ေရးတင္ျဖစ္ခဲ့ေသာပုိ႔စ္ေရ ၉၀ ေက်ာ္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္ ၂၀၁၁ ကုန္ခါနီးထိ ပုိ႔္စ္ေရ ၃၀ ေက်ာ္သာရွိေသးသည္။ ႏွစ္မကုန္ခင္ အလြန္ဆုံးတင္ႏုိင္ ေနာက္ထပ္ ၅ ပုိ႔စ္ေပါ့။ အဲေလာက္ေတာင္ ေရးျဖစ္ဖုိ႔ ဇြန္မုိးစက္ မေသခ်ာပါ။ ႏွစ္မကုန္ခင္ ၂ ပတ္ခရီး ထပ္ထြက္စရာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ လက္ရွိ အၿပီးမသတ္ရေသးေသာ အမွတ္တရ ခရီးသြားပုိ႔စ္ေလးကုိ အဆုံးသတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ဒီၾကားထဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ လုယူရဦးမည္။
ဘာရယ္မဟုတ္… စိတ္ထဲမွာ ဇြန္ႏွင့္သိပ္မကြာဘဲ ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲ ၀င္လာၾကသူ ေမာင္ႏွမအခ်ိဳ႕ကုိ သတိရသြားသည္။ ၂၀၀၉ စက္တင္ဘာထဲမွာ ဘေလာ့ဂါအျဖစ္ ခံယူခဲ့သူတစ္ဦးက (ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေသာ) ကုိႀကီးေက်ာက္၊ ေအာက္တုိဘာမွာ ညီမငယ္ဂ်င္ဂ်င္း (အင္ၾကင္းသန္႔)၊ ႏုိ၀င္ဘာက်ေတာ့ ဇြန္႔ထက္ တစ္လတိတိ ဘေလာ့ဂ္သက္တမ္းပုိႀကီးေသာ အစ္မခ်စ္ (ခ်စ္ၾကည္ေအး) ႏွင့္ ဒီဇင္ဘာမွာ ဇြန္မုိးစက္။
ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ စာေတြဆက္မေရးျဖစ္ဘဲ ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲမွ ေျခရာေဖ်ာက္သူ၊ ေပ်ာက္သြားသူေတြ၊ စာေတြသာ အမွတ္တရ တင္က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး ဘေလာ့ဂ္ပုိင္ရွင္ကေတာ့ျဖင့္ ကမာၻေျမေပၚက လုံး၀ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းမ်ိဳးေတြ၊ လူမႈစီးပြားပညာႏွင့္ ဘ၀တုိးတက္ေရးအတြက္ အခ်ိန္ပုိေပးလုိက္ရတာေတြေၾကာင့္ စာေရးက်ဲသြားေသာ ဘေလာ့ဂါအေရအတြက္က သိသာစြာ တုိးလာခဲ့သည္။
ဇြန္မုိးစက္ ကုိယ္တုိင္လည္း အလုပ္အားလပ္ခ်ိန္မ်ားမွာ လူမႈေရးကိစၥမ်ားအတြက္ ဦးစားေပးရသျဖင့္ စာေရးႏႈန္း သိသိသာသာ က်ဆင္းသြားသည္။ တကယ္ေတာ့ ေရးခ်င္စိတ္ႏွင့္ ေရးခ်င္ေသာစာမ်ား တန္းစီၿပီး ရွိေန၍ ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္ေလးေတြ ေမ့မသြားရေအာင္ ခ်ေရးမွတ္ၿပီး စာရင္းျပဳစုထားေသးသည္။ (ဇြန္ စာေရးလွ်င္ ေခါင္းစဥ္ရၿပီးမွ အေၾကာင္းအရာကုိ ခ်ေရးတတ္သည္။ အေၾကာင္းအရာ ရွိေနၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေခါင္းစဥ္ မေပးရေသးလွ်င္ ခ်ေရးလုိ႔မရ၊ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိပါ) ကုိယ္လုပ္ခ်င္ေသာကိစၥမ်ားႏွင့္ ေပးရမည့္အခ်ိန္ကမမွ်၊ လူကလည္း ကုိယ္ခြဲ၍မရေသာေၾကာင့္ ေရးသမွ်စာအားလုံး ေခါင္းထဲမွာပဲ စီကာစဥ္ကာေရးၿပီး ကြန္ပ်ဴတာေပၚ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့။ လြန္ခဲ့ေသာ ၆လခန္႔က တဂ္ထားေသာ သူငယ္ခ်င္း မမင္း၏ တဂ္ပုိ႔စ္ေႂကြးလည္း မဆပ္ႏုိင္၊ ဆစ္ဒနီခရီးစဥ္က တုိ႔လုိ႔တန္းလန္း...။
ေၾသာ္… စိတ္ဆႏၵရွိၿပီး လူကုိယ္က လုိက္မလုပ္ႏုိင္ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးပဲဟု ေပၚေပၚထင္ထင္ သေဘာေပါက္ခဲ့ရသည္။ ၀န္ထမ္းလုပ္စရာမလုိဘဲ အခ်ိန္ျပည့္ စာေရးျခင္းအမႈ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပဳႏုိင္မွာလဲကြယ္။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ခပ္ေရးေရး…။
သုိ႔ေပမယ့္…. ေရးျဖစ္သမွ်၊ တင္ၿပီးသမွ်ပုိ႔စ္ေတြကုိ ယခုထက္တုိင္ အားေပးၾကေသာ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ဘေလာ့ဂါ စာဖတ္သူမ်ား အားလုံးကုိ တကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ၂ပတ္ေလာက္ေပ်ာက္သြားၿပီဆုိရင္ျဖင့္ သတင္းလာေမး၊ မက္ေဆ့ဂ္်ေတြေပးရင္း စိတ္ပူတတ္ၾကေသာ ဘေလာ့ဂါအစ္မနဲ႔ညီမတေတြကုိလည္း ခ်စ္လည္းခ်စ္၊ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါသည္။
တကယ္ပဲ ဇြန္မုိးစက္တစ္ေယာက္ မအားလုိ႔ စာမေရးျဖစ္တာ၊ ဘေလာ့ဂ္မလည္ႏုိင္တာပါလုိ႔ ေတာင္းပန္စကား ေျပာၾကားရင္း ဇြန္မုိးစက္ဘေလာ့ဂ္ ႏွစ္ခါလည္ျခင္း အမွတ္တရပုိ႔စ္ေလးကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါသည္။
ရသမွ်အခ်ိန္ေလး ကုပ္ဖဲ့ကပ္လုၿပီး စာေတြဆက္ေရးဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနပါသည္လုိ႔ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါသည္။
အားလုံးကုိ ခ်စ္ခင္ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
ဇြန္မုိးစက္
ရသေလာက္ အခ်ိန္ေလးထဲကေန ကုပ္ကပ္ၿပီး ပို႔စ္ေလးေတြ တင္ျဖစ္ေနတာကပဲ မဆိုးလွပါဘူးလို႔ ေျပာရမွာပါပဲ ဇြန္ေရ...၊ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးလည္း ဒီလိုပါပဲ၊ ၂ ႏွစ္ျပည့္မွသည္ လာမယ့္ႏွစ္မ်ားစြာကို ဆက္လက္ ခ်ီတက္ႏိုင္ပါေစဗ်ာ...။
Happy Blogging မဇြန္.....
စာေတြ ဆက္ေရးႏုိင္ပါေစ။
ပုိစ္႔တင္တုိင္း အျမဲ ဖတ္ပါတယ္။ အားေပးေနပါသည္။
ခ်စ္ခင္စြာ
နႏၵာ
ညီမဇြန္ေရ...
တူတူပဲေနာ္...။ အစ္မလည္း ခုတစ္ေလာ အလုပ္ေတြလည္း မၿပီး စာလည္း မေရးျဖစ္နဲ႔။ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုကုန္သြားမွန္း မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ရသမွ်အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ရသေလာက္ေရးတင္ေပ့ါ ဇြန္ေရ...၂ႏွစ္မွသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ....စိတ္ရွိသေရြ႕ေပါ့ေနာ္...စာေတြ ဆက္လက္ ေရးသားႏိူင္ပါေစ...
အစ္မခ်စ္နဲ႕မဇြန္ကမွ ႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္ကို မွတ္မွတ္ရရ ေရးလိုက္ၿဖစ္ေသးတယ္။ ဂ်င္းဆုိ ႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္ပိုစ့္ေတာင္ မေရးလိုက္ႏုိင္ဘူး။ :(
ဘာပဲေၿပာေၿပာေပါ့ မမေရ....မရရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ကုတ္ကပ္ၿပီး ဘေလာ့ေလး ႏွစ္ႏွစ္ၿပည့္မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိင္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆက္လက္ဘေလာ့ဂင္းႏုိင္ပါေစ လုိ႕ ဂ်င္းဆုေတာင္းေပးပါတယ္.... :)
ခ်စ္တဲ့
ဂ်င္း