ဒစ္စေနလန္းအထိ ေရာက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ဇြန္တို႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ေလးက ႐ိုး႐ာေကာ၊ ေခတ္ေပၚပါ ဟန္ခ်က္ညီညီ တြဲထားခဲ့တာပါလား...၊ ပါရီက ဒစ္စေနလန္း တစ္ခုေတာ့ က်ေနာ္ ေရာက္ဖူးတယ္၊ ၾကည့္စရာေတြ မ်ားလြန္းလို႔ တစ္ရက္နဲ႔ မေလာက္ခ်င္ဘူးဆိုတာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ..၊

အပိုင္း (၁) ကေန (၆) အထိ ဗဟုသုတ ရစရာ အေၾကာင္းေတြ၊ လွပတဲ့ ေဒသ႐ွဳခင္းေတြသာ မကဘဲ မၾကာခဏ ႀကံဳရတဲ့ အလြဲေလးေတြကိုပါ ဇဝနဥာဏ္ ခပ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ တက္ညီလက္ညီ ျပန္ၿပီး ေဝမွ်တဲ့ ဇြန္နဲ႔ မညိဳေလးေန ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ း)

ခရီးသြားတစ္ေယာက္၏ စိတ္ထဲတြင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ လြန္စြာ လြမ္းဆြတ္တမ္းတလ်က္ ရွိေနေတာ့သည္။ >>> အစ္မ က သိပ္ခ်စ္တတ္တာပဲ ေနာ္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ ့ ကိုပဲသတိတယရွိေနတတ္ တယ္ေနာ္ ဘာလို ့သူ နဲ ့အတူ မသြားတာလဲ ဟင္..

အစ္မဇြန္ေရ..အပုိင္း (၆) ေတာင္ေရာက္သြားမွပဲ ထပ္လာလည္ႏုိင္ေတာ့တယ္ း) အစ္မနဲ႔ မညိဳေလးေနတုိ႔ေရးတဲ့ ခရီးသြားပုိ႔စ္ေတြက စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့အျပင္ ပုံေတြေဝေဝဆာဆာနဲ႔မုိ႔ ပုိလုိ႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိပါတယ္။ စိတ္ရွည္ရွည္ေရးသား မွ်ေဝေပးတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မေရ။ ျမန္မာႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ကေတာ့ ဘယ္ႏုိင္ငံေရာက္ေရာက္ ေခါင္းအစေျခအဆုံး ေစ့ေစ့အၾကည့္ခံရတာေတာ့ ရုိးေနပါၿပီး း))

ဟုတ္တယ္... ကုိညီလင္းရ၊ ဇြန္တုိ႔လည္း Sea ဘက္မွာ အကုန္ႏွံ႔ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးရယ္၊ Land ဘက္ပါလည္ခ်င္ရင္ ေနာက္ထပ္သပ္သပ္ အခ်ိန္တစ္ရက္ထပ္ေပးမွ ရမယ္။ အစအဆုံး ဟုိဘက္ဒီဘက္ကူးၿပီး လုိက္ဖတ္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးေနာ္။ း)

အမည္မေဖာ္လုိတဲ့ ညီမေရ... တုိက္ဆုိင္မႈေတြရွိရင္ ကုိယ္ခ်စ္ခင္တဲ့သူကုိ သတိရစၿမဲ မဟုတ္လား။ ဒီဘ၀မွာ ေရစက္ကုန္သြားလုိ႔ သူနဲ႔ အတူမသြားႏုိင္ေတာ့တာလုိ႔ပဲ မွတ္ယူလုိက္ပါ။ အစ္မရဲ႕စာေတြ လာဖတ္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ း)

အဆုံးသတ္အမီွ လာလည္ျဖစ္တာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ပန္းခ်ီ။ ေနာက္ထပ္ တုိက်ိဳအခ်ပ္ပုိဆုိၿပီး ေရးဖုိ႔ရွိေသးတယ္။ အင္း... ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေစ့ေစ့အၾကည့္ခံရတဲ့ အဲဒီ့ျမန္မာႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ေလးကုိ မစြန္႔လႊတ္ႏုိင္ဘဲ ဖက္တြယ္ၿပီး ခရီးေတြသြားခ်င္ေနတာက ခက္တယ္။ း)