တစ္ေလာက မသီတာေရးထားတဲ့ ပုိစ့္ဖတ္ၿပီး၊ group ဓာတ္ပုံေလးျမင္ေတာ့ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တုိင္တုိင္ ပညာဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကုိ သတိရ မိပါတယ္။ ခုတေလာ facebook မွာလည္း အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ျပန္အဆက္အသြယ္ရတာလည္း ပါပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ တကၠသုိလ္တက္ခြင့္ မၾကဳံလုိက္တဲ့ ကုိယ့္အဖုိ႔ သတိတရနဲ႔ လြမ္းဆြတ္မိခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္က ျမန္မာျပည္ရဲ့ နာမည္အႀကီးဆုံး မိန္းကေလးေက်ာင္း စာရင္း၀င္ အ.ထ.က (၂) လ သာ ပါပဲ။
ကုိယ္က လသာ ၂ ကုိ သိပ္သံေယာဇဥ္ႀကီးပါတယ္။ ကုိယ္ခုခ်ိန္ထိတြဲေနတဲ့ အရင္းႏွီးဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလုံး နီးပါးလည္း လသာ ၂ က ပါပဲ။ လသာ ၂ က ေအာင္တာလုိ႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ အလုိလုိခင္မင္မႈ ပုိသြားတတ္တာ ေက်ာင္းစြဲေၾကာင့္လားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဘေလာ့ဂါေတြ ထဲမွာေတာင္ လသာ၂ ထြက္ မမေတြဆုိ ဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းမသိဘဲ စိတ္ထဲမွာ တစ္ျခားသူေတြထက္ အခင္မင္ ပုိမိပါတယ္။ တကယ္ေျပာတာ။ ကုိယ္သိသေလာက္ဆုိ အစ္မခင္ဦးေမ၊ အစ္မသီတာ၊ မႏုသြဲ႔နဲ႔ မအိမ့္ခ်မ္းေျမ့တုိ႔က လသာ၂ ေက်ာင္းသူေဟာင္းေတြပါ။ တစ္ျခား ဘယ္သူေတြ ရွိေသးလဲေတာ့ မသိဘူး။ အစ္မသီတာ ေျပာသြားသလုိ အစဥ္အလာႀကီးမားခဲ့တဲ့ေက်ာင္းမုိ႔ အဲဒီ့ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ့ သမီးေက်ာင္းသူ ျဖစ္ခဲ့ရတာကုိ ေတြးမိတုိင္း ဂုဏ္ယူတတ္သူပါ။ ဒီေက်ာင္းမွာထားခဲ့ေပးတဲ့ အေမ့ကုိေတာင္ ေက်းဇူးတင္ေနတတ္တာ၊ အဲေလာက္ထိ လသာ၂ ကုိ ခ်စ္ပါတယ္။
ကုိယ့္ကုိေက်ာင္းထားခါးနီးမွာ အေမက ေက်ာင္းသုံးေက်ာင္းထဲက ေရြးရပါတယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက ကုိယ္တုိ႔ေနတာ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႔နယ္မွာ။ အိမ္မႀကီးေဘးက အိမ္ေလးမွာ ကုိယ္တုိ႔မိသားစု ၃ ေယာက္ ငွားေနပါတယ္။ အေဖက အျမဲလုိလုိ ခရီးထြက္ရသူျဖစ္ေတာ့ အေမကပဲ ပညာေရးအပါအ၀င္ အစစအရာရာ ကုိယ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမအတြက္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးရတာ ခုခ်ိန္ထိပါပဲ။ အိမ္မႀကီးမွာေနတဲ့ အိမ္ရွင္က သူတုိ႔သမီးေတြ၊ ေျမးေတြ အစဥ္အဆက္ထားတဲ့ အ.ထ.က ၂ စမ္းေခ်ာင္း မွာ ထားဖုိ႔ အေမ့ကုိ တုိက္တြန္းပါတယ္။ ေက်ာင္းလည္းေကာင္းတယ္၊ မိန္းကေလးေက်ာင္း လည္းျဖစ္တယ္၊ စမ္းေခ်ာင္း နယ္ေျမမွာလည္းျဖစ္ေတာ့ အပုိ႔အႀကိဳလုပ္ရမွာလည္း အဆင္ေျပတယ္ေပါ့။ အိမ္ေနာက္ဘက္မွာေတာ့ ကုိယ့္ကုိခ်စ္တဲ့ အပ်ဳိႀကီးညီမႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူတုိ႔က အ.ထ.က ၁ ဒဂုံ က ဆရာမေတြဆုိေတာ့ သူတုိ႔ေက်ာင္းမွာပဲအပ္ဖုိ႔ အေမ့ကုိေျပာၾကပါတယ္။ သူတို႔ရိွေနေတာ့ ကုိယ့္ကုိ အစစအရာအရာ ၾကည့္႐ႈေပးႏုိင္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေမက လသာ ၂ မွာပဲ အပ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက ဒသမတန္းစာေမးပြဲမွာ လသာ ၂ ေက်ာင္းသူ သုံးေယာက္ ျမန္မာတစ္ျပည္လုံး ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ စြဲခဲ့တဲ့သတင္း ၾကားၿပီးကတည္းက အေမက သိပ္သေဘာက်သြားတာပါ။ လသာ၂ မျဖစ္ခင္ စိန္႔ဂြ်န္းေခတ္ထဲက နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းက အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ဆက္ၿပီး တစ္ျပည္လုံး အတုိင္းအတာထိ ထူးခြ်န္သူေတြ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ခဲ့လုိ႔ သတင္းေမႊးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္သည့္တုိင္ေအာင္ပါပဲ။ ပညာေရးကုိ အရမ္းအားေပးတဲ့အေမက သမီးဦးျဖစ္တဲ့ ကုိယ့္ကုိ ပညာေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ႀကီးႀကီးမားမားထားလုိ႔ ဒီေက်ာင္းမွာ အပ္ႏွံခဲ့တယ္လုိ႔ ခံစားမိပါတယ္။
ကုိယ့္ကုိေက်ာင္းအပ္ဖုိ႔အတြက္ အသိအကြ်မ္းလည္း တစ္ေယာက္မွမရွိပါဘဲ လသာၿမိဳ႔နယ္အထိသြားၿပီး ေလွ်ာက္လႊာယူရပါတယ္။ ေလွ်ာက္လႊာတင္႐ုံနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး (ေဒၚတင္တင္) က ေက်ာင္းသားမိဘေတြ တစ္ဦးခ်င္းစီ အင္တာဗ်ဴးၿပီးမွ ၀င္ခြင့္လက္ခံ၊ မခံ စဥ္းစားပါမယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔အေမလည္း အင္တာဗ်ဴးဖုိ႔ သြားရပါတယ္။ မိဘတုိင္းအတြက္ အဓိက ေမးခြန္းကေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေက်ာင္းမွာ ထားခ်င္ရတာလဲေပါ့။ အေမ့ အလွည့္က်ေတာ့ ေက်ာင္းေလွ်ာက္လႊာမွာ ေရးထားတဲ့ လိပ္စာၾကည့္ၿပီး၊ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႔နယ္မွာ ေက်ာင္းေကာင္းေတြရွိပါရက္နဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ လသာၿမိဳ႔နယ္က ေက်ာင္းကုိမွ လာအပ္ရတာလဲလုိ႔ ေမးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ၿမိဳ႔နယ္ေ၀းေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ကားလည္းမရွိခဲ့ရင္ အပုိ႔အႀကိဳလုပ္ဖုိ႔ အခက္အခဲရွိလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေျပာပါတယ္တဲ့။ သူေက်နပ္တဲ့ အေျဖသာမရခဲ့ယင္ သမီးကုိ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ေပးခ်င္မွ ေပးလိမ့္မယ္ဆုိတာ အကင္းပါးတဲ့ ကုိယ့္အေမက ကြ်န္မ လသာၿမိဳ႔နယ္က တရား႐ုံးမွာ ခ်ိန္ဘာဆင္းေနေတာ့ ကေလးကုိ မနက္ေရာ၊ ညေနပါ အႀကိဳအပုိ႔လုပ္ရတာ အဆင္ေျပပါတယ္ေျပာလုိက္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိ လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ (တကယ္ေတာ့ အေမ ခ်ိန္ဘာဆင္းေနတာ ဗဟုိတရား႐ုံးမွာပါ၊ ဒါ့အျပင္ အေမက ကုိယ့္ေမာင္ေလး ကုိယ္၀န္ေဆာင္ ထားခ်ိန္ျဖစ္လုိ႔ အျမဲအပုိ႔အႀကိဳ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး၊ သူငယ္တန္းကစလုိ႔ ေက်ာင္းကားစီးၿပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတာ ဆယ္တန္းအထိပါပဲ)။
ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရၿပီဆုိျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္မယ့္ ေက်ာင္းသူနဲ႔ အုပ္ထိန္းသူ မိဘတစ္ဦး ေက်ာင္းကုိ သြားရပါတယ္။ တာ၀န္က် ဆရာမတစ္ဦးက ေက်ာင္း၀တ္စုံစည္းကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ေျပာျပတာ ကုိယ္ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ သူငယ္တန္းက ေလးတန္းထိ ဂါ၀န္၊ ငါးတန္းက ခုနစ္တန္းထိ စကပ္နဲ႔ ရွစ္တန္းကေန ဆယ္တန္းထိ လုံခ်ည္၀တ္ရပါတယ္။ ဂါ၀န္ဆုိ ထီးပုံကားေနရမယ္၊ လက္ေဖာင္းအျပားစီးက တစ္လက္မအရြယ္ ရွိရမယ္ စသျဖင့္ အေသးစိတ္ေျပာတဲ့အျပင္ ၀တ္စုံျပည့္၀တ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ကုိ ေခၚၿပီး နမူနာျပပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းလခ အစိတ္ (၂၅က်ပ္) ေပးသြင္း ၿပီးေနာက္ ကုိယ္ဟာ လသာ ၂ ရဲ႕တရား၀င္ သမီးေက်ာင္းသူ ျဖစ္သြားပါၿပီ။
ဒီလုိနဲ႔ ေက်ာင္းစတက္ရမယ့္ရက္မွာ အေမ့လက္ကုိဆြဲလုိ႔ ခံ့ညားက်ယ္၀န္းလွတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေရွ့ကုိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္က တစ္ျခားကေလးေတြလုိ ငုိယုိဂ်ီက်တာမ်ိဳး မရွိခဲ့တဲ့အတြက္ အေမကံေကာင္းတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိပါရေစ။ ကုိယ္တက္ရမယ့္အခန္းက သူငယ္တန္း D မွာ၊ အတန္းပုိင္ ဆရာမက ေဒၚအုန္းၾကည္ ပါ။ ကုိယ့္ကုိေတြ႔တုိင္း မွတ္မိေနတဲ့ ဆရာမပါ။ ေက်ာင္းစတက္တဲ့ ရက္မွာတင္ပဲ ကုိယ္က ေက်ာင္းေပ်ာ္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေပ်ာ္ဆုိ ေက်ာင္းစတက္ တက္ခ်င္း တစ္ပတ္လုံးလုံး စာတစ္လုံးမွ မသင္ရဘဲ ကဗ်ာေတြရြတ္ရ၊ ေက်ာင္းသီခ်င္းေတြဆုိၾက၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေဆာ့ကစားၾကရလုိ႔ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္အမွတ္ရေနေသးတာက ပထမဆုံးေန႔မွာ ေန႔လည္ထမင္းစား၊ ကစားၿပီး ေမာသြားေတာ့ စာသင္စားပြဲခုံေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလုိက္တာ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး ဆရာမ လာႏႈိးမွပဲ ႏုိးပါတယ္။ ကုိယ့္စိတ္ထဲမွာ ေက်ာင္းတက္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္လုိ႔ ထင္သြားခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ေနာက္တစ္ပတ္ကစၿပီး ေရးလုိက္ရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြ၊ လုပ္လုိက္ရတဲ့ အိမ္စာေတြက လက္တေညာင္းပါပဲ။
ေက်ာင္းႀကီးနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ အမွတ္ရစရာ၊ ေရးစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ ေနာက္ၾကဳံမွပဲ ေရးပါေတာ့မယ္။ “အ.ထ.က ၂ လ သာ၊ မွ်တလွပ ခ်စ္စရာ၊ တုိးတက္မွာ မုိးထက္အာကာ” ဆုိတဲ့ ေက်ာင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ့ ေနာက္ဆုံး စာသားေလးက ကုိယ့္နားထဲစြဲေနခဲ့တာ ခုခ်ိန္တုိင္ေအာင္ပါပဲ။
လသာ ၂ ကုိ ခ်စ္တဲ့
ဇြန္မုိးစက္
၁၉၈၆-၈၇ စာသင္ႏွစ္၊ ဒုတိယတန္း (က)
အတန္းပုိင္ဆရာမ ေဒၚမူမူခ်ိဳႏွင့္ အမွတ္တရ
မဟာေလွကား၊ ျမညီလာခမ္းမ၊ ေအးစက္စက္ေကာ္ရစ္ဒါေတြ...
ေက်ာင္းအလယ္ကပန္းျခံ၊ ဆူညံေနတဲ႔ မုန္႔စားေဆာင္ေတြ..
လြမ္းသြားၿပီကြယ္..
အဲဒီလုိ အေက်ာင္းအရာေလးေတြ ဖတ္ရတာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္။
မအိမ့္ရဲ့ comment က ညီမပုိ႔စ္ကုိ ပုိၿပီးျပည့္စုံသြားေစတယ္။
ရီတာ ဖတ္ရတာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္ဆုိလုိ႔ ဒီပုိစ့္ေလးတင္ရက်ိဳးနပ္သြားၿပီ။ တစ္ညက ေရးလုိ႔အားလုံးၿပီးခါနီးမွ accidentially delete ျဖစ္သြားလုိ႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဓါတ္က်သြားၿပီးမွ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ေရးရတာ မနက္၂နာရီထုိးေရာ။
လာဖတ္သြားတဲ့ မအိမ့္ကုိေရာ၊ ရီတာ့ကုိေရာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
တို႔မ်ားတုန္းက ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရဖို႔ ကိုယ္တုိင္ အဗ်ဴးခံခဲ့ရတာေနာ္...န၀မတန္း ေက်ာင္းသူႀကီးေတာင္ ျဖစ္ေပၿပီကိုး...ဆရာမႀကီး ေဒၚတင္တင္နဲ႔
မိုးစက္ခ်င္းတူလို႕ စိတ္၀င္စားစြာ လာႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္ .... လသာ (၂)ေတာ့ မေနဖူးဘူး... template ေလးက ေရးထားတဲ့စာေတြလိုပဲ ရွင္းရွင္းေလးနဲ႕လွတယ္..
ဆယ္႔ႏွစ္ႏွစ္ တက္ခဲ႔တာခ်င္း အတူတူပဲ ညီမေလး။ ဆရာမေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းကို မေရာက္ျဖစ္ေတာ႔ပဲ အဆက္ျပတ္သြားတာ။ ကိုယ္႔ေခတ္က ဆရာမေတြလည္း အၿငိမ္းစားကုန္ေရာေပါ႔။ ညေန ညေန ေက်ာင္းကားေစာင္႔ခ်ိန္ သူမ်ားေတြနဲ႔ မကစားပဲ မဟာေလွခါး ေလွခါးထစ္ေတြေပၚမွာ အိမ္စာေတြ ၿပီးေအာင္ လုပ္ခဲ႔တာလည္း သတိရတယ္။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ပံုမွန္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ျပန္စဥ္းစားေနတယ္ ဟားဟား။
ဆရာမႀကီးက ဗ်ဴးရတာ ႏွစ္သက္ပုံပဲေနာ္ မသီတာ း)
စိတ္၀င္စားစြာ လာႏႈတ္ဆက္တဲ့ မုိးစက္ပြင့္ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေၾသာ္..ဇြန္နဲ႔မ်ားကြာပါ့..ညီမကေတာ့ ေက်ာင္းကားေစာင့္ခ်ိန္မွာ ကစားတာေလ။ :D ဒါေၾကာင့္လည္း တုိ႔အစ္မႏုသြဲ႔ ဒီေလာက္ေတာ္တာ း)
မမင္းက ေတာ့ မိဘက ဝန္ထမ္းမို့ နယ္ေက်ာင္းေတြ ၆ ေက်ာင္းေလာက္ေျပာင္းျပီး ဆယ္တန္းေအာင္ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ေလ... ခုလိုေက်ာင္းေတာ္ၾကီးသူေတြ ျမိဳ့ေတာ္ၾကီးသူေတြ ေတြ ့့ရင္ ဘာအထင္ၾကီးမွန္းမသိဘူး... မုဒိတာလည္းျဖစ္မိပါတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းျပန္ေတြးတိုင္း "ေတာ္ေသးတာ သံုးေက်ာင္းေျပာင္းတဲ့ ဘုန္းၾကီး" ဆိုတဲ့စကားပဲရွိေပလို့ ဆိုျပီး.. ျပံဳးျပံဳးၾကီးျဖစ္မိတယ္
ေက်ာင္းအလြမ္းေလး ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္မေရ း))
လသာ(၂)က သူငယ္ခ်င္း၂ ေယာက္ရိွခဲ႕ပါတယ္..ခံစားခ်က္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေပးစြမ္းႏိုင္ခဲ႕ေသာ အမွတ္တရ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္.....
ပညာေရးအဆင့္ျမင့္ေစရာ
အစဥ္သာေတြးခ်င့္တင့္ေ၀ဆာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားရွည္ျကာ
တကယ္ျကိုးစားေလတာ
ဂါရ၀ထား ဆရာမမ်ား
အားနဲ႔ဇြဲနဲ႔သာ..........။
ညီမေရ... အမက လသာ၂ကို သူငယ္တန္းကေန ၅တန္းအထိပဲ ေနခဲ့တာပါ... ၆တန္းေရာက္ေတာ့ အေဖက အေမ့ေက်ာင္းကို ေျပာင္းထားခဲ့တာ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၆နွစ္ၾကာေနခဲ့တဲ့ေက်ာင္းၾကီးကို ခုထိသံေယာဇဥ္ၾကီးတုန္းပဲ... စိန္ပန္းျပာပင္ၾကီးကိုေရာ... အ၀င္၀က ငုပန္းပင္ၾကီးကိုေရာ... စည္းကမ္းမလုိက္နာရင္ ေအာ္တတ္တဲ့ ဘေဘာေကာင္းတဲ့ ဂိတ္၀ေစာင့္တဲ့ ဦးေလးၾကီးကိုေရာ... ျပီးေတာ့ ပညာေရးအဆင့္ျမင့္ေစရာ အစဥ္သာေတြးခ်င့္တင့္ေ၀ဆာ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလး ေအာ္ဆိုရင္း သံလ်က္စြန္းကို သြားျပီး အားကစားျပိဳင္ပြဲေတြ ျပိဳင္ခဲ့ရတာကိုေရာ... မေန ့တေန ့ကလုိ အမွတ္ရေနတုန္းပဲညီမေရ... ထူးျခားတာက အဲဒီလုိ ၆နွစ္ပဲ ေနခဲ့ရတုန္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ အာအုိင္တီမွာ ျပန္ေတြ ့ေတာ့ တန္းမွတ္မိၾကတာပဲ... ခုလဲ တေက်ာင္းထဲသံေယာဇဥ္နဲ ့ တို ့ညီမကို ပိုခင္သြားမိျပီ...
အခုေလးတင္ fb မွာ လသာ ၂ grp လုပ္ထားပါတယ္ စစခ်င္းမလု့ိ ဘာ post မွ မတင္ရေသးပါဘူး လက္လွမ္းမွီသေလာက္ member ေလးနည္းနည္းနဲ့ပဲလုပ္ထားတာပါ အားလံုးကိုၾကိဳဆုိပါတယ္ plz feel free to come & join us https://www.facebook.com/groups/283686768318020/ :) i miss all my friends and my mother land :)
သူငယ္ခ်င္းေရ-ဓါတ္ပံုေလးေတြ႕လိုက္ေတာ့ အရြယ္တူ အတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို fb ေပၚမွာ ျပန္ေတြ႕ရတာေရာ ႏွစ္တန္းတက္တဲ့ဓါတ္ပံုေလးျပန္ရတာပါ အရမ္းကိုေပ်ာ္မိတယ္ေလ။ ဇြန္မိုးစက္က ႏွစ္တန္း (A) ကဆိုေတာ့ တို႔ေတြ တီခ်ယ္ေတြအစည္းအေ၀းလုပ္ေနတုန္း စာသင္ခ်ိန္မွာ တံခါးပိတ္ၿပီး ေဆာ့ခဲ့ၾကတာမွတ္မိလားသူငယ္ခ်င္းရယ္။ ငယ္ဘ၀ေတြက ေပ်ာ္စရာအမွတ္တရေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံုေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။
လသာ၂ကိုတအားသတိရတယ္ လသာ၂ကသူငယ္ခ်ငိးေတြကဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕မွမတူဘူး သူငယါတန္းထဲကဆယ္တနိးထိပခံုးဖက္ေပါင္းခဲ့တာေတြကေမးလို႕မႊရဘူး