ကုိယ္ရဲ့ workplace က C.T (chinatown) မွာ။ C.T မွာ အလုပ္လုပ္ရတာ ကုိယ္ႀကိဳက္တယ္။ အစားအေသာက္ေပါတယ္။ သြားေရးလာေရးအဆင္ေျပတယ္။ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိ ဘယ္မွာစားရင္ေကာင္းမလဲ ေရြးစရာ food court ေတြ ေပါတယ္။ ေစ်းလည္းသိပ္မႀကီးဘူး။  စားၿပီးရင္ ဟုိနားဒီနားေလွ်ာက္ၾကည့္စရာ ဆုိင္ေတြလည္းစုံတယ္။ ညေန႐ုံးဆင္းလုိ႔ Pennisular သြားခ်င္ရင္လည္း အဆင္ေျပတယ္။ ႐ုံးေရွ့ကားမွတ္တုိင္ကေန ႏွစ္မွတ္တုိင္စီးလုိက္ရင္ Funan ေနာက္ကုိ တန္းေရာက္တယ္။  ကလခ္ကီးသြားရင္တစ္မွတ္တုိင္၊ ကားမစီးဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး  လမ္းေလွ်ာက္သြားခ်င္ လည္းရတယ္။  Plaza Singapura မွာ ေသာၾကာေန႔လုိမ်ိဳး ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ခ်င္ရင္ Dhoby Ghuat ကုိ ရထားႏွစ္မွတ္တုိင္စီးရင္ေရာက္ၿပီ။ MOM က႐ုံးေနာက္မွာ၊ Pass သက္တမ္းတုိးဖုိ႔ ကိစၥမ်ိဳးဆုိ ရုံးေနာက္ကထြက္ၿပီး လမ္းကူးလုိက္ရုံပဲ။ စာတုိက္သြားခ်င္ရင္ေတာ့ ၃ထပ္ကေန တံတားကူးၿပီး C.T Point ကုိသြား။ ကုန္တုိက္ OG ကုိ သြားခ်င္ရင္ေတာ့ တံတားေတာင္ကူးစရာမလုိဘဲ ႏွစ္ထပ္ကေနသြားတာနဲ႔ OG ဒုတိယထပ္ကုိ တန္းေရာက္သြားေရာ။

OG ကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္း အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား၊ ကေလး၊ လူငယ္ အရြယ္စုံအတြက္ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ တစ္ေနရာတည္း အစုံရႏုိင္တဲ့ ကုန္တုိက္ဆုိေတာ့ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိ အနီးအနားတစ္၀ိုက္မွာရွိတဲ့ ရုံး၀န္ထမ္းသူမမမ်ား ေန႔စဥ္၀င္လည္ျဖစ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုေပါ့။ ေအာက္ဆုံးထပ္မွာ အမ်ိဳးသား အ၀တ္အထည္ အသုံးအေဆာင္၊ ပထမထပ္မွာ အမ်ိဳးသမီးဖိနပ္နဲ႔ အလွကုန္၊ ဒုတိယထပ္မွာ အမ်ိဳးသမီးလက္ကုိင္အိတ္နဲ႔ အ၀တ္အစားအသုံးအေဆာင္၊ တတိယထပ္ကလည္း အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ပါပဲ။ formal နဲ႔ evening dress ေတြ မ်ားပါတယ္။  စတုတၳထပ္မွာေတာ့ ကေလးမ်ားအတြက္ ကစားစရာမ်ိဳးစုံ၊ အ၀တ္အထည္နဲ႔ ဖိနပ္ေတြရွိၿပီး၊ ပဥၥမထပ္မွာေတာ့ အေႏြးထည္၊  ခရီးေဆာင္အိတ္၊ မီးဖုိေခ်ာင္နဲ႔အိမ္သုံးပစၥည္းမ်ားရွိပါတယ္။

ကုိယ္ကထမင္းစားခ်ိန္ တစ္နာရီမျပည့္မခ်င္း ႐ုံးခန္းထဲျပန္မ၀င္ခ်င္တဲ့ အက်င့္ရွိပါတယ္။ ထမင္းေအးေအးေဆးေဆး စားရင္ေတာင္ နာရီ၀က္ေလာက္ အျမဲအခ်ိန္ပုိတတ္တာမုိ႔ စားၿပီးတာနဲ႔ OG ထဲ၀င္ၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းေလ့ရွိပါတယ္။ ပထမထပ္ကေန အေပၚဆုံးထိ တစ္ထပ္ခ်င္းလုိက္ၾကည့္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေနေသးတယ္ထင္ရင္  fitting room ထဲ၀င္ၿပီး ကုိယ္မ်က္စိက်တဲ့ အကႌ်ေတြ ၀တ္ၾကည့္တတ္ပါတယ္။ ၀ယ္ျဖစ္တာကနည္းနည္း၊ try ၾကည့္တာက မ်ားမ်ားပါ။

ကုိယ္အေရာက္မ်ားဆုံးအထပ္က အေပၚဆုံးထပ္။ ကုိယ္က အကႌ်တုိ႔၊ ဖိနပ္တုိ႔၊ အိတ္တုိ႔ထက္စာရင္ မီးဖုိေခ်ာင္သုံးနဲ႔ အိမ္အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကုိ ပုိၿပီးစိတ္၀င္စားပါတယ္။ မီးဖုိေခ်ာင္သုံးပစၥည္းေတြ ၀ယ္ခ်င္ေပမယ့္လည္း အိမ္ငွားေနရသူမုိ႔ မ၀ယ္ေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ္ပုိင္အိမ္နဲ႔ဆုိရင္ေတာ့ စိတ္ရွိသေလာက္မ်ား ၀ယ္မိမလားမေျပာတတ္ဘူး။ ေနာက္ ကုိယ္စိတ္၀င္စားတာက အေရာင္စုံ အေသြးစုံ အိပ္ရာခင္းေတြပါ။

ကုိယ့္မွာ ေရာဂါတစ္ခုတစ္ရွိပါတယ္။ (ေရာဂါလုိ႔ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းက နာမည္တပ္ေပးထားတာကုိပဲ ေက်နပ္စြာ ယူသုံးလုိက္ပါတယ္)။ လူတစ္ေယာက္မွာ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးစီရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဥပမာ- ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းဆုိ ေစ်းသြားလုိ႔ ျမစ္သားၾကက္သြန္နီ ေျပာင္ေျပာင္ေခ်ာေခ်ာေလးေတြျမင္ရင္ မ၀ယ္ရ မေနႏုိင္ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ကုိယ္က်ေတာ့ အဆင္လွလွ အိပ္ရာခင္းေတြျမင္ရင္ ၀ယ္ခ်င္စိတ္က ထိန္းမႏုိင္သိမ္းမရ ေပၚလာတတ္တာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ေစ်းခ်တဲ့အခ်ိန္၊ buy 1 get 1 free promotion ေပးတဲ့အခ်ိန္မ်ားဆုိ ပုိဆုိးေသး။ OG မွာလည္း မၾကာခဏဆုိသလုိ promotion ေတြေပး၊ ေစ်းခ်တတ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေစ်းခ်တုန္း ၄စုံ ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ တစ္စုံက သိပ္ႀကိဳက္လြန္းလုိ႔ မသုံးျဖစ္ဘူး၊ သိမ္းထားဆဲပဲ။ ျပန္တြက္ၾကည့္ေတာ့ အလုပ္စ၀င္ၿပီးကတည္းက ခုထိကုိယ္၀ယ္ျဖစ္တဲ့ အိပ္ရာခင္း ၇စုံျဖစ္ေနၿပီ။ ကုိယ့္အတြက္၀ယ္တာ အားမရေသးလုိ႔  တစ္ေလာက အိမ္ကညီမေလးတစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ အမ်ိဳးအစားေကာင္းေကာင္းထဲကပဲ အိပ္ရာခင္း၀ယ္ၿပီး လက္ဖြဲ႔လုိက္ေသးတယ္။

ဒီတစ္ပတ္လည္း OG မွာ အိပ္ရာခင္းေတြ ေစ်းခ်ေနတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ buy 1 get 2 free တဲ့။ မျမင္ခ်င္၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အဲဒီေနရာကုိ ကြက္ေက်ာ္လုပ္ေနရတယ္။ စိတ္ထိန္းမွ ျဖစ္မယ္။ ဒီလ အပုိကုန္လုိ႔ မျဖစ္ဘူး၊ ေခြ်တာရမယ္ဆုိၿပီး ကုိယ့္စိတ္ကုိ အေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ေနရတယ္။ ကုရခက္တဲ့ ေရာဂါဆုိေတာ့လည္း...။ ေနာက္ေရာဂါတစ္ခုလည္း ရွိေသးတယ္။ ဖတ္တဲ့သူေတြေတာ့ လန္႔ကုန္ၿပီ။ ဇြန္မုိးစက္က ေရာဂါေတာ္ေတာ္မ်ားတာပဲေနာ္။ တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မနက္မနက္ ႐ုံးေရာက္လုိ႔မွ gmail ေလး ၀င္မၾကည့္လုိက္ရယင္ မေနႏုိင္ျပန္ဘူး၊ မဖြင့္ၾကည့္လုိက္ရယင္ပဲ တစ္ခုခု လုိေနသလုိကုိျဖစ္တာ။ ႐ုံးအီးေမးလ္စစ္ၿပီးတာနဲ႔ gmail ကုိ log in ၀င္လုိက္မွ ေနသာထုိင္သာရွိသြားသလုိလုိ။ အင္း... ေရာဂါ...ေရာဂါ...ေရာဂါ... တယ္လည္းခက္ပါလားေနာ္။


ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
ဇြန္မုိးစက္