အရင္တစ္ပတ္က စကၤာပူမွာ transit ၀င္တဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကုိ ေလဆိပ္မွာ သြားႀကိဳျဖစ္တယ္။ London, Heathrow ကလာတဲ့ ေလယာဥ္ျဖစ္ေတာ့ ခရီးသည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဂၤလိပ္ လူမ်ိဳးေတြမ်ားသလုိ လာႀကိဳတဲ့သူေတြထဲမွာလည္း အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြပါပါတယ္။ ကုိယ္မၾကားရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္စကား ေျပာသံစစ္စစ္ေတြကုိ ၾကားလုိက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္၀မ္းသာသြားတာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ အ့ံၾသမိပါတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ singlish အသံထြက္ေတြၾကားထဲမွာ ေျပာဆုိဆက္ဆံေနရေတာ့ ကုိယ့္အဂၤလိပ္အသံထြက္ေတြလည္း စလုံးေလသံအတုိင္း ထြက္လာတာကုိ ေတြးရင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမေက်မနပ္ျဖစ္မိပါတယ္။

ကုိယ့္အဂၤလိပ္စာအေျခအေန ကုိယ့္ဖာသာျပန္သုံးသပ္ၾကည့္မိေတာ့ စကာၤပူေရာက္ၿပီး သုံးႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း singlish အသံထြက္သြားတာကလြဲလုိ႔ တုိးတက္မႈမ႐ွိဘဲ တန္႔ေနတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေန႔စဥ္ ရုံးတြင္း ေျပာဆုိ ဆက္ဆံေနတဲ့အခ်ိန္ကလြဲလုိ႔ က်န္တဲ့အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျမန္မာလုိပဲေျပာျဖစ္တာမ်ားတယ္။ သတင္းကလဲြၿပီး ျပင္ပအဂၤလိပ္စာေပေတြ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ေတာ့တာလည္းပါတယ္။  နိစၥဓူ၀ ႐ုံးသုံးစကားနဲ႔ broken ေတြပဲ အသုံးမ်ားလုိ႔လားမသိ အရင္ကုိယ္ရခဲ့ဖူးတဲ့ အဂၤလိပ္စကားသံေလးေတြေတာင္ ဘယ္ဆီေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။
အဂၤလိပ္စကားေျပာ အဂၤလန္နဲ႔အေမရိကန္ႏုိင္ငံေရာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္မိတဲ့အခါ ကုိယ္ရဲ့ English level က သူတို႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကြာသြားတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။  ေနရာေဒသအလုိက္ ေလယူေလသိမ္းကြဲျပားတာကုိ မႏႈိင္းယွဥ္ဘဲ ထားလုိက္အုံး၊  စကားလုံးႂကြယ္၀မႈအတုိင္းအတာနဲ႔ သဒၵါအသုံးအႏႈန္းမွာ သူတုိ႔က ကုိယ့္ထက္ အမ်ားႀကီးပုိၿပီး improve ျဖစ္ပါတယ္။

ဟိုတုန္းက email ပုိ႔ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ chat ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အဂၤလိပ္လုိပဲ အသုံးမ်ားတယ္။ burlish လည္း သိပ္မသုံးၾကဘူး။ messenger ေတြမွာ ျမန္မာလုိလည္း ရုိက္မရေသးေတာ့ အဂၤလိပ္လုိပဲ chat လုပ္ၾကရေတာ့ အနည္းနဲ႔အမ်ား တုိးတက္မႈရွိခဲ့တယ္။ တစ္ဖက္ကေျပာတဲ့ ကုိယ္ႀကိဳက္တဲ့ စကားလုံးဆုိမွတ္ထား၊ ေနာက္ၾကံဳရင္ျပန္အသုံးခ်။ ကုိယ္ေျပာခ်င္တဲ့ ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ မွန္သမွ် အဂၤလိပ္လုိေရးမွေျပာမွ ျဖစ္မယ္ဆုိေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီးတတ္သေလာက္ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆုိ လာသမွ် forward mail က ျမန္မာလုိေတြမ်ားတယ္။ gtalk မွာလည္း ျမန္မာလုိ chat ၾက၊ ဘေလာ့မွာလည္း ျမန္မာလုိဖတ္ၾက၊ facebook မွာေတာင္ ျမန္မာလုိ comment ေတြေပးဆုိေတာ့ ကုိယ့္စိတ္ထဲမွာလည္း ျမန္မာလုိဖတ္လုိက္ရမွ အားရေက်နပ္သလုိျဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္စာနဲ႔လာတဲ့ ေမးလ္ကုိေတာင္ ဦးစားေပးဖတ္တဲ့အဆင့္ မေရာက္ေတာ့ပါဘူး။

တကယ့္ေတာ့  English က ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေလ့လာႏုိင္ရင္ ေလ့လာသေလာက္ တုိးတက္မႈရွိတဲ့ဘာသာပါ။  တကူးတက ေက်ာင္းတက္၊ အတန္းတက္ၿပီး မေလ့လာႏုိင္ရင္ေတာင္ သတင္းစာ၊ စာအုပ္ေတြဖတ္၊ သတင္းနဲ႔ သီခ်င္းမ်ားမ်ားနားေထာင္၊ ရုပ္ရွင္ေတြၾကည့္၊ ရုပ္သံအစီအစဥ္၊ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ မ်ားမ်ားၾကည့္ေပးႏုိင္ရင္ပဲ အမ်ားႀကီးတုိးတက္မႈရွိပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း အဲလုိနည္းနဲ႔ ေလ့လာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကုိယ္က သတင္း နားေထာင္ရတာ ႀကိဳက္ေတာ့  နာရီ၀က္သတင္းခ်ိန္ဆုိ ဂ႐ုတစုိက္နားေထာင္ျဖစ္တယ္။ ငယ္ငယ္က ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္ ၾကည့္တယ္ဆုိရုံၾကည့္ၿပီး စကားေျပာေသခ်ာနားမေထာင္ျဖစ္ဘူး။ ေနာက္က်မွ သူမ်ားရယ္တာျမင္ရင္ ကုိယ္လည္း သူတုိ႔လုိ လုိက္ရယ္ခ်င္တယ္၊ ဇာတ္ေကာင္ေတြ ေျပာတာရယ္၊   ဇာတ္လမ္းအဓိပၸာယ္လည္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် သိခ်င္လာေတာ့ ေသခ်ာစူးစုိက္ နားေထာင္ရင္း က်င့္သားရသြားပါတယ္။

အေမရိကန္ရုပ္သံဇာတ္လမ္းေတြ ႀကိဳက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကည့့့္ျဖစ္ယင္း သူတုိ႔ စကားသံေေတြ  catch up လုပ္ႏုိင္လာတယ္။ American Idol က်ေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္အရ ႀကိဳက္လုိ႔ ၾကည့္ျဖစ္သလုိ၊ အကဲျဖတ္ဒုိင္ေတြရဲ့ comment ေတြကုိ နားေထာင္ရတာ ကုိယ့္အတြက္  တစ္ထုိင္တည္းနဲ႔ စကားလုံးအသစ္ေတြတုိးလုိ႔လည္း ပုိႀကိဳက္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး judge ျဖစ္တဲ့ Simon တစ္ခါေျပာရင္ပဲ စကားလုံးအမ်ားႀကီးတုိးပါတယ္။ သူက ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္မညွာမတာ ေ၀ဖန္တတ္ေတာ့ သူေျပာတဲ့  comment ေတြနားေထာင္ယင္း ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ စကားလုံးအသစ္မွတ္သားရတတ္တာခ်ည္းပါပဲ။ ဥပမာ- clumsy ဆုိရင္ အရင္က ကုိယ္မသိဘူး။ သူမွတ္ခ်က္ခ်တဲ့အထဲက မွတ္သားမိလုိက္တဲ့ စကားလုံးေတြထဲက တစ္ခုေပါ့။

အဂၤလိပ္စာလုိ႔ ဆုိျပန္ေတာ့ American English နဲ႔ British English ဆုိၿပီး ရွိျပန္ေရာ။ ကုိယ္က British  English ကုိ ပုိသေဘာက်ပါတယ္။ ေလယူေလသိမ္းကုိလည္း သိပ္ႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္နားထဲမွာ ပုိၿပီးရင္းႏွီးေနတာက American English ပါ။ Hollywood က ရုပ္ရွင္ေတြ၊ အေမရိကန္ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ အၾကည့္မ်ားလုိ႔ ထင္ပါရဲ့ အေမရိကန္အသုံးအႏႈန္းအေျပာအဆုိနဲ႔ နားေတာ္ေတာ္ယဥ္ပါတယ္။  ခုေတာ့ စာဖတ္လည္းနည္း၊ တီဗြီလည္း သိပ္မၾကည့္ျဖစ္၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ေသခ်ာဆက္ၿပီးမေလ့လာျဖစ္ေတာ့ ကုိယ့္ English က အေနအထားတစ္ခုမွာ တန္႔ေနပါၿပီ။

အဂၤလိပ္စကားေျပာႏုိင္ငံမွာ ပညာသင္၊ အလုပ္လုပ္တာခ်င္းအတူတူ စကၤာပူေရာက္ ကုိယ့္တုိ႔ေတြရဲ့ အဂၤလိပ္စာ တုိးတက္မႈႏႈန္းက ေႏွးေနတယ္လုိ႔ ကုိယ္ျမင္ပါတယ္။ နဂုိအဂၤလိပ္စာအေျခခံ သိပ္ေတာ္သိပ္ေကာင္းေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ေပါ့။ စကၤာပူေရာက္ေပမယ့္လည္း English  သိပ္ေကာင္းတဲ့ ျမန္မာေတြ ရွိပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ စလုံးေတြရဲ့အျမင္မွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အဂၤလိပ္စာမေကာင္းဘူးလုိ႔ စြဲေနတဲ့အျမင္ကုိ ေဖ်ာက္ခ်င္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္ေျပာလုိက္ႏုိင္ရင္ပဲ ျမန္မာလုိ႔မထင္မိဘူးဘာညာနဲ႔ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ စလုံးတကၠစီဒရုိင္ဘာေတြနဲ႔ မၾကာခဏ ၾကဳံရတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္တုိ႔ေတြရဲ့ အဂၤလိပ္စာ တုိးတက္ဖုိ႔ကေတာ့ ကုိယ္တုိင္လုပ္ယူမွ ရမွာပါ။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာ့ ပ်က္သြားတဲ့ ေလယူေလသိမ္းေတြ၊ ရပ္တန္႔ေနတဲ့ အေျခအေနကေန ေရွ့ဆက္ၿပီး  ကုိယ္ရဲ့ English ကုိ တုိးတက္ေအာင္လုပ္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္မိပါတယ္။


ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
ဇြန္မုိးစက္