အေနာက္တုိင္းမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ စစ္တမ္းမ်ားရဲ႕ အလုိအရ ႂကြက္ေျခာက္ေကာင္ရွိတဲ့ ႂကြက္မိသားစုဟာ သဘာ၀အတုိင္း မ်ိဳးပြားႏႈန္း၏ တစ္လအတြင္းမွာ ႂကြက္အေကာင္ေရေျခာက္ဆယ္ ရွိလာႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ႂကြက္အမတစ္ေကာင္ဟာ တစ္ခါသားေပါက္ရင္ ႂကြက္သား ၅/ ၆ေကာင္ေမြးႏုိင္ၿပီး တစ္ႏွစ္မွာ ၅/ ၁၀ ႀကိမ္ သားေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအျပင္ ႂကြက္တစ္ေကာင္ဟာ တစ္လသားအရြယ္ေရာက္တာနဲ႔ သားေမြးႏုိင္တယ္လုိ႔ မွတ္သားရဖူးပါတယ္။
ကြ်န္မတုိ႔ ခပ္ငယ္ငယ္က လယ္ေတာထဲမွာ ႂကြက္ႀကီးေတြက သီးပင္စားပင္ေတြကုိ ကုိက္ျဖတ္စားေသာက္ ဖ်က္ဆီးေလ့ရွိတယ္ဆုိၿပီး လူႀကီးသူမေတြေျပာတာ ၾကားဖူးခဲ့ၾကပါတယ္။ လယ္ႂကြက္သားဆုိၿပီး ခ်က္စားၾကတာကုိလည္း တခ်ိဳ႕ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာလည္း ေတြ႔ဖူးပါရဲ႕။ ဟုိတေလာဆီက ေနျပည္ေတာ္လမ္းမေပၚမွာ ႂကြက္ေတြ အုပ္စုလုိက္ ေသာင္းခ်ီၿပီး ျဖတ္ေျပးေနၾကလုိ႔ ကားေတြေတာင္ လမ္းေပၚမသြားရဲဘဲ ျဖစ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ဓာတ္ပုံႏွင့္တကြ E-mail သတင္းကုိ Singapore မွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကတဆင့္ သတင္းရလုိက္ပါေသးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ခ်င္းျပည္နယ္ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ ေနထုိင္တဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြဟာ ႂကြက္ေဘးအႏၲရာယ္ကုိ အႀကီးအက်ယ္ ရင္ဆုိင္ေနၾကရတယ္ဆုိတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ ၾသဂုတ္လ ၂၀၁၀ ထဲမွာ အိမ္ကုိ ဖုန္းေျပာရင္းနဲ႔မွ ညီမငယ္က ဥပဇင္း ဥဳးဇ၀နေတာ့ ရန္ကုန္ကုိ ခဏေရာက္ေနတယ္၊ ၀ါကြ်တ္ၿပီးရင္ ႂကြက္ေဘးအႏၲရာယ္သင့္ေနတဲ့အရပ္ေတြကုိ ကူညီေထာက္ပံ့ဖုိ႔ အလွဴခံထြက္မွာျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေပးပါတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့မွ ညီမငယ္ထံမွတဆင့္ ႂကြက္ေဘးက ေဒသခံေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္အတုိင္းအတာအထိ ဆုိးက်ိဳးသက္ေရာက္ေနေၾကာင္း တစြန္းတစသိရပါေတာ့တယ္။
ခ်င္းျပည္နယ္ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ မင္းျပားရပ္ေတြမွာ ႂကြက္ေဘးအႏၲရာယ္ သင့္ခဲ့တာ ယခု ၂၀၁၀ ႏွစ္ပါ အပါအ၀င္ (၃)ႏွစ္တိတိရွိခဲ့ပါၿပီ။ တခ်ိဳ႕ အိႏၵိယႏွင့္နီးတဲ့ ေဒသေတြမွာေတာ့ UNDP မွ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ၀မ္းစာေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့အေၾကာင္းကုိလည္း ၀မ္းသာစရာ ၾကားသိရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေဒသေတြမွာေတာ့ လူသိနည္းတာကတစ္ေၾကာင္း၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အင္မတန္ခက္ခဲတာကတစ္ေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ကူညီေထာက္ပံ့တဲ့ အဖြဲ႔ေတြ မေရာက္ႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ ညီေနာင္တုိင္းရင္းသားေတြက ခါးသီးလွတဲ့ အစာေရစာ ရွားပါးျပတ္လပ္မႈေဘးကုိ ခါးစည္းၿပီး ခံေနၾကရပါတယ္။
ေ၀းလံၿပီး အကူအညီကင္းမဲ့တဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေဒသခံ ညီေနာင္ေသြးရင္းေတြကုိ ဥပဇင္း ဥဴးဇ၀န ဦးစီးတဲ့ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္မွ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလမွာ တစ္ႀကိမ္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္တိတိ သြားေရာက္ၿပီး စစ္ကုိင္းတုိင္း၊ မႏၲေလးတုိင္း၊ ရန္ကုန္တုိင္း အစရွိတဲ့ ေဒသမ်ားမွာ ေစတနာရွင္မ်ားက လွဴဒါန္းထားတဲ့ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား အလွဴေငြမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် သြားေရာက္ၿပီး လွဴဒါန္းေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းေဘးကုိ ကုိယ္တုိင္ ဥပဇင္းႏွင့္အတူ ဟုိင္ႀကီးကြ်န္းစတဲ့ အစြန္အဖ်ားေဒသေတြအထိ လုိက္ပါၿပီး ေစတနာ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ လုပ္အားလွဴဒါန္းဖူးတဲ့ ညီမငယ္ရဲ႕ ေ၀မွ်ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳကုိ ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိရင္း ကြ်န္မဟာ တတ္ႏုိင္တဲ့ဖက္က အစြမ္းကုန္ကူညီဖုိ႔ ဆႏၵျပင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မႏွင့္ အိမ္မွာ အတူေနတဲ့ (မေလးရွန္းတ႐ုတ္လူမ်ိဳး) သူငယ္ခ်င္းကုိ ဒီ၀မ္းနည္းစရာအျဖစ္ေတြကုိ ေျပာျပခဲ့ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေနသူကုိ အၿမဲတတ္စြမ္းသမွ် ကူညီတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက သူလဲ အလွဴေငြထည့္ခ်င္ေၾကာင္း ဆႏၵျပဳခဲ့လုိ႔ ကြ်န္မကုိယ္တုိင္ အိမ္ကုိ အေၾကာင္းၾကားၿပီး ဥဳးပဇင္းရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာာ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၅ သိန္း လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသရဲ႕ **ေပးလည္းေပးရမယ္** ဆုိတဲ့ ၾသ၀ါဒကုိ ႏွလုံးသြင္းၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကုိ တတ္စြမ္းသမွ် ကူညီခဲ့တဲ့၊ ကူညီေနတဲ့ ဥပဇင္း ဥဳးဇ၀နရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကုိလည္း ေလးစားတဲ့ကြ်န္မဟာ ဦးပဇင္းကုိ ယခုထက္ပုိၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီေပးႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းသြားမယ္လုိ႔ သံဓိ႒ာန္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ႀကီး၏ၾသ၀ါဒ
ဘုန္းႀကီးဆုိတာ ကုိယ္က အယူခ်ည္း မဟုတ္ရဘူး။ ေပးလည္းေပးရမယ္၊ ဘာေပးရမလဲ ?
- - ကေလးေတြကုိ ပညာသင္ေပးရမယ္။
- - ဒကာ၊ ဒကာမေတြကုိ တရားေဟာေပးရမယ္။
- - တုိင္းျပည္ကုိ တစ္ဖက္တစ္လမ္းမွ အကူအညီေပးရမယ္။
ၾသဂုတ္လထဲမွာ ရန္ကုန္ကုိ ေရာက္ေနတုန္း ဥပဇင္းနဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္ၿပီး ဥပဇင္း ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြမွာ ပုိၿပီးထိထိေရာက္ေရာက္ ကူညီႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဥပဇင္းဦးစီးတဲ့ အဖြဲ႔တစ္ခုဖြဲ႔ခ်င္ေၾကာင္း၊ အဲဒီ့အဖြဲ႔မွတစ္ဆင့္ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြထံမွ ကြ်န္မ အပါအ၀င္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြခြဲၿပီး အလွဴခံေပးခ်င္ေၾကာင္း ဆႏၵျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဥပဇင္းရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္အရ က႐ုဏာေျမဆုိတဲ့ အမည္ကုိ ခံယူၿပီး ပရဟိတကိစၥေတြကုိ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ ယခု ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၀၁၀မွာ အတည္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။
**က႐ုဏာေျမ** အမည္ ေရြးခ်ယ္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္
ျမတ္စြာဘုရားအဆုံးအမျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားေလးပါးျဖစ္တဲ့ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆုိတဲ့ တရားေလးပါးထဲမွ တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ “က႐ုဏာ” **ဆင္းရဲေသာ သတၱ၀ါကုိ သနားၾကင္နာျခင္း** ဆုိတဲ့ တရားကုိ ႏွလုံးသြင္းၿပီး ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ေနသူ ျမန္မာေသြးရင္းညီေနာင္မ်ားကုိ ကူညီရန္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ “ေျမ” ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ေရြးခ်ယ္တဲ့ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ **မဟာပထ၀ီေျမႀကီးသည္ မည္သည့္သတၱ၀ါမွ စြန္႔ပစ္သည့္ အေကာင္းအဆုိး မွန္သမွ်ကုိ မညည္းမညဴလက္ခံသည္** ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။
ဥပဇင္း ဥဳးဇ၀နရဲ႕ ၾသ၀ါဒထဲမွာ အတုိင္းမသိ ပီတိျဖစ္ေစတဲ့ ၾသ၀ါဒကေတာ့ “ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဘုရားအေလာင္း သု၀ဏၰသာမ ရေသ့ဘ၀က မိဘႏွစ္ပါး မ်က္ေစ့ကြယ္သြားတဲ့အခါ ငုိလဲငုိတယ္၊ ရယ္လဲရယ္ပါသတဲ့။ ငုိတာက မိဘႏွစ္ပါး မ်က္ေစ့ကြယ္တာကုိ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လုိ႔ပါ။ ရယ္တာကေတာ့ ငါဟာ မိဘကုိ လုပ္ေကြ်းျပဳစုခြင့္ဆုိတဲ့ လူတုိင္းမရႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရးကုိ ငါရၿပီဆုိၿပီး ၀မ္းသာလုိ႔ပါတဲ့။ အဲဒီလုိပဲ ဥပဇင္းတုိ႔ကလဲ ေသြးခ်င္းညီေနာင္ေတြ အစာေရစာ ငတ္မြတ္ဒုကၡေရာက္တယ္လုိ႔ ၾကားတဲ့အခါ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးခ်င္းညီေနာင္ေတြ ဒုကၡေရာက္လုိ႔ ၀မ္းနည္းရေပမယ့္ ဥပဇင္းတုိ႔ ကူညီခြင့္ရလုိ႔ တဖက္ကလဲ ၀မ္းသာရပါတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဥပဇင္းရဲ႕ ခ်င္းျပည္နယ္ ႂကြက္ေဘးကယ္ဆယ္ေရးေထာက္ပံ့ေရးခရီးစဥ္ DVD ကုိ ၾကည့္ရတဲ့အခါ အခ်ိဳ႕ရြာေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ရြာေတြ မဟုတ္ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ရြာသားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတင္တဲ့ မ်က္လုံးေတြႏွင့္ **ဗုဒၶဘာသာေတြ မဟုတ္ၾကတဲ့ရြာေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ အခုလုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကလာၿပီး ဒုကၡေရာက္တဲ့အခ်ိန္အခါမွာ ဘာသာမေရြး၊ လူမ်ိဳးမေရြး ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ခရစ္ေတာ္မွ ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ** လုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း၊ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကတဲ့ ရြာသားေတြရဲ႕ စကားဟာ အတုိင္းမသိ ပီတိျဖစ္စရာပါ။ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားျဖစ္တဲ့ ဥပဇင္း ဥဳးဇ၀နရဲ႕ ခံယူခ်က္ျဖစ္တဲ့ **ေ၀းလံေခါင္းပါးေဒသ၊ အျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြမွ အကူအညီကုိ အလြယ္တကူ မေရာက္ရွိႏုိင္တဲ့ အစြန္အဖ်ားေဒသေတြကုိ အဓိကထား၍ ကူညီရန္** ဆုိတဲ့ ေလးစားၾကည္ညဳိဖြယ္ ခံယူခ်က္ကုိ ကူညီျဖည့္ဆည္းဖု႔ိ ကြ်န္မနဲ႔အတူ ျမန္မာျပည္ဖြားေတြကလည္း ဆႏၵထပ္တူရွိၾကမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ဒုဗီၻကၡႏၲရကပ္ (အစာေရစာ ရွားပါး ျပတ္လပ္မႈကပ္) ေဘးကုိ ကယ္တင္ေထာက္ပံ့ေရး တတ္စြမ္းသမွ် စြန္႔ႀကဲပါရမီ ျဖည့္လုိက္ၾကပါစုိ႔။
အႏွစ္ေလး၊ ငါးဆယ္မွာ တစ္ႀကိမ္ ၀ါးပင္ေတြက အသီးေတြ သီးပါးတယ္။ ၀ါးပင္ေတြက အသီးေတြကုိ စားၿပီးေတာ့ ႂကြက္သတၱ၀ါေတြရဲ႕ မ်ိဳးပြားႏႈန္းဟာ အင္မတန္မွ အားေကာင္း၊ သဘာ၀ထက္ လြန္ကဲၿပီးေတာ့ ေပါက္ဖြားလာၾကပါတယ္။
ႂကြက္ေတြဟာ ေထာင္ေသာင္းခ်ီ အုပ္စုဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ ၀ါးသီေတြ၊ သစ္သီး၊ သစ္ဥ၊ သစ္ဖုေတြကုိ စားေသာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ လူေတြရဲ႕ လယ္ေတာ၊ ယာေတာ၊ ေတာင္ယာေတြကုိ အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး အင္နဲ႔အားနဲ႔ ခ်ီတက္ၿပီး ဖ်က္ဆီးတုိက္ခုိက္ စားေသာက္ၾကပါေတာ့တယ္။
ႂကြက္ေကာင္အုပ္စု၀င္ၿပီးတဲ့ လယ္ယာေတြဟာ ဧကႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ တစ္ညတည္းနဲ႔ ေျပာင္စင္ခါသြားေတာ့တာပါပဲ။ ဒီႂကြက္ေကာင္ေတြအုပ္စု၀င္ေရာက္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီေဒသဟာ ဒုဗီၻကၡႏၲရကပ္ဆုိတဲ့ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး အစာရွားတဲ့ ေဘးဆုိးႀကီးနဲ႔ ခါးသီးစြာ ႀကံဳေတြ႔ၾကရေတာ့တာပါပဲ။
အဲဒီလုိ ၀ါးအသီးေတြကုိ ႂကြက္ေတြမစားႏုိင္ေအာင္ ခုတ္ပစ္ၾကပါလားလုိ႔ ဆုိစရာရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀ါးပင္ဟာ တစ္ပင္လုံး ခုတ္ပစ္ရင္ေတာင္ နည္းနည္းက်န္ခဲ့တဲ့ အျမစ္ကေလးကေနေတာင္ အသီးသီးပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ေထာင္ေသာင္းမကတဲ့ ၀ါးပင္ေတြကုိ အျမစ္ပါမက်န္ ခုတ္ပစ္ဖုိ႔ဆုိတာက မလြယ္ကူ၊ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ဒီ၀ါးသီးတဲ့ ေဒသေတြမွာ အစာေရစာရွားပါးမႈကပ္ဟာ မလြဲမေသ ႀကဳံရမွာပါပဲ။
အဲဒီ ခါးသီးလွတဲ့ ဒုဗီၻကၡႏၲရကပ္ေဘးကုိ ညီေနာင္ေသြးရင္းေတြျဖစ္တဲ့ ေ၀းလံေခါင္သီလွတဲ့ ျမန္မာ အိႏၵိယနယ္စပ္က ခ်င္းတုိင္းရင္းသားေတြ ရင္ဆုိင္ေနၾကရပါတယ္။
လက္ရွိပကတိ အေျခအေနမွာကေတာ့ မိသားစုတစ္စုအတြက္ ဆန္တစ္ဗူး ဗူး၀က္ကုိ ေတာထဲက သစ္ဥ၊ သစ္ဖု၊ သစ္ရြက္ေတြနဲ႔ ေရာႁပြမ္းစားေသာက္ၿပီး အာဟာရအျဖစ္ အသက္ဆက္ရပ္တည္ေနၾကရပါတယ္။
အစာေရျပတ္လက္မႈေဘးကုိ ႀကဳံေနၾကရတဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္ေတာင္ပုိင္း မတူပီၿမိဳ႕နယ္၊ လလြီးေက်းရြာ၊ ဗန္ကုိင္းေက်းရြာ၊ ၀ါးပုန္းေက်းရြာ၊ ပလက္၀ၿမိဳ႕နယ္ ပိန္ကုန္းေက်းရြာ၊ ၀ေမာ္ေက်းရြာ၊ ခြာဟုန္းေက်းရြာေတြကုိ အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္မွ သံဃာေတာ္ေတြကုိယ္တုိင္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလပုိင္းတုန္းက ပထမအႀကိမ္ သြားေရာက္ေထာက္ပံ့ခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ။
ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕နယ္မွာလည္း ရြာေတြကုိစြန္႔ခြာၾကလုိ႔ ရြာေတြေတာင္ ပ်က္ေနပါၿပီ။ သစ္ေတာထြက္ သယံဇာတ ပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ သစ္ခြပင္တုိ႔ ဖ်ံဥတုိ႔ကုိ ေတာထဲမွာ ရွာေဖြလုိ႔ရတာေတြကုိ ၿမိဳ႕ေပၚကုိ ထမ္းပုိးေရာင္းခ်ရတဲ့ေငြနဲ႔ တစ္ခါဆန္၀ယ္ၿပီး ရြာကုိ ဆန္ျပန္ထမ္း၊ မိသားစုနဲ႔စားေတာ့ တစ္ပတ္စာေလာက္ပဲ လုံေလာက္တာပါ။
ဒီေတာ့ ကားလမ္းမေပါက္တဲ့ ေဒသေတြမွာ လူကုိယ္တုိင္ ထမ္းပုိးရတာဆုိေတာ့ သူတုိ႔ခမ်ာ နားရတယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ႂကြက္ေဘးကင္းတဲ့အခိ်န္ၾကမွ ရြာျပန္လာမယ္ဆုိၿပီး ရြာေတြစြန္႔ခြာ ထြက္သြားၾကလုိ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေဒသေတြမွာ ရြာေတြေတာင္ ပ်က္ေနၾကၿပီလုိ႔ ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ ရြာေတြကုိ စြန္႔ခြာခဲ့သူေတြကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ခ်င္းျပည္နယ္ေတာင္ပုိင္း မတူပီၿမိဳ႕နယ္၊ ပလက္၀ၿမိဳ႕နယ္၊ ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕နယ္က ႂကြက္ေဘးသင့္တဲ့ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားေတြကုိ ကူညီေထာက္ပံ့ေရးအတြက္ အလွဴေတာ္ေငြ၊ ဆန္ႏွင့္ လူသုံးကုန္ပစၥည္းမ်ားကုိ နည္းမ်ားမဟူ ပါ၀င္လွဴဒါန္းႏုိင္ၾကပါတယ္။
ခ်င္းျပည္နယ္ ႂကြက္ေဘးေထာက္ပံ့ေရးအတြက္ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ေပးႏုိင္မည့္ အသင္းအဖြ႔ဲအစည္းမ်ား၊ ေစတနာရွင္မ်ားအေနနဲ႔ အမရပူရၿမိဳ႕၊ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္က အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ သံဃာေတာ္ေတြကုိ ဆက္သြယ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။
သုခိတာ ေဟာထ၊ ဒုကၡာ မုဥၥထ။
ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ဥဳးဇ၀န
အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္
ခ်င္းျပည္နယ္ ေထာက္ပံ့ေရး
အေရွ႕ဥယ်ာဥ္ေက်ာင္း၊ မဟာဂႏၶာ႐ုံေက်ာင္းတုိက္
အမရပူရၿမိဳ႕။
ဖုန္း - ၀၂ - ၅၉၅၀၃၊ ၇၀၁၅၉ (၅)
---------------------------------------------------------------------------------------------
ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္က ရင္းႏွီးခင္မင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီက ပုိ႔လာေသာ အီးေမးလ္ကုိ ျပန္လည္ ေ၀မွ်လုိက္တာပါ။
*************************
လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးငါးလေလာက္က ေနျပည္ေတာ္သြား ကားလမ္းမမွာ ႂကြက္ေတြေသာင္းသိန္းခ်ီၿပီး ေတြ႔လုိက္ရတဲ့သတင္းကုိ ညီလင္းဆက္ ဘေလာ့ဂ္ကေနေရာ၊ အျခားအင္တာနက္ သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြကတစ္ဆင့္ ဖတ္မိ၊ သတင္းၾကားမိပါတယ္။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ႂကြက္ေတြ ရန္ကုန္ဘက္ကုိ ေရာက္လာခဲ့ရင္ဒုကၡပဲဆုိတဲ့အေတြးမ်ိဳး ေတြးမိၿပီး အိမ္ရွိရာကုိ လွမ္းၿပီး စိတ္ပူလုိက္ပါေသးတယ္။
အဲဒီအေၾကာင္းန႔ဲဆက္စပ္ၿပီး ႐ုံးမွာ ဌာနတစ္ခုတည္း အတူတြဲလုပ္တဲ့ ခ်င္းတုိင္းရင္းသား ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းကုိ ေျပာျပမိေတာ့ သူက အေပၚက သူငယ္ခ်င္းေရးျပသြားသလုိပဲ “နင္သိလား၊ အဲဒီႂကြက္ေတြက ၀ါးသီးေတြစား၊ တအားပြားလာၿပီး ရွိသမွ်လယ္ယာေျမေတြထဲ ၀င္ေရာက္စားေသာက္ဖ်က္ဆီးလုိ႔ ငါတုိ႔ခ်င္းျပည္နယ္ အစာေရစာရွားပါးျပတ္လပ္တဲ့ဒဏ္ ခံရတာ ႏွစ္ႏွစ္ဆက္တုိက္ရွိၿပီ” လုိ႔ ေျပာျပခဲ့ဖူးတာ အမွတ္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတုန္းက ကူညီကယ္ဆယ္ေရးအေၾကာင္းလည္း မၾကားမိလုိ႔ ႂကြက္ေဘးဒဏ္အေၾကာင္း တစ္ခန္းရပ္ခဲ့ပါတယ္။
လြန္ခဲ့ေသာ ရက္အနည္းငယ္က သူငယ္ခ်င္းလင္းရဲ႕ အီးေမးလ္ေရာက္လာေတာ့မွ အေၾကာင္းစုံ သိရပါေတာ့တယ္။ အခုလုိဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ တစ္ေျမတည္းေန၊ တစ္ေရတည္းေသာက္ၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ဖြား ညီေနာင္ေသြးခ်င္းမ်ားကုိ တတ္စြမ္းသ၍ ကူညီဖုိ႔အတြက္ က႐ုဏာေျမအဖြဲ႔ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈကုိ သာဓုေခၚဆုိရင္း ဇြန္နဲ႔အတူ နည္းမ်ားမဟူ ပါ၀င္ကူညီ လွဴဒါန္းၿပီး ကုသုိလ္ယူႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ အသိေပး တုိက္တြန္းလုိက္ပါရေစ။
စကၤာပူႏုိင္ငံမွ ဒါနျပဳခ်င္သူမ်ား မျမတ္သူဇာ၀င္းသုိ႔ အီးေမးလ္ျဖင့္ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏိုင္ပါတယ္။
Contact Ph. No: 9189 8721
Contact Ph. No: 9189 8721
403051527, POSB Saving
ဇြန္႔ DBS A/C ကေနလည္း လႊဲအပ္လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္။
020-1-072190, DBS Savings Plus
zunmoesett@gmail.com
ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
ဇြန္မုိးစက္
Thanks dear !
ဖတ္ရတာ ၾကက္သီးေတာင္ ထတယ္
သာဓု သာဓု သာဓု ပါ
တပိုင္တႏုိင္ လွဴဒါန္း ၾကတာေပါ့ .. း)
ေၾကာက္စရာပါလားမမရယ္...။ တကယ္မသိခဲ့ဘူး။
ဂ်င္းလည္းတတ္ႏုိင္သေလာက္ေလးလွဴဦးမယ္။
သူမ်ားေတြလည္းကုသုိလ္တတ္စြမ္းသမွ်ပါ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ဂ်င္း facebook မွာ share လိုက္မယ္ေနာ္။
ခ်စ္တဲ့
ဂ်င္း
ဇြန္ မွ်ေ၀ေပးတာေက်းဇူးပါရွင္။
ေၾကာက္စရာၾကီးအမေရး
ငယ္ငယ္စာမွာသင္ဖူးတယ္ၾကြက္ေတြဆိုးတာ ခုတကယ္ပဲျဖစ္ေနပါလား ဟူးးး
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး